Kaszmir, region rozdarty między dwoma państwami nuklearnymi, stał się ponownie areną bezpośredniej konfrontacji, której skutki mogą wykraczać daleko poza Azję Południową. Eskalacja konfliktu między Delhi a Islamabadem nie tylko grozi regionalną destabilizacją, ale rzuca wyzwanie międzynarodowej architekturze bezpieczeństwa.

Praworządność jest nominalnie jedną z ostoi Unii Europejskiej, na której jest ona zbudowana. Brukselscy komisarze pilnują zatem praworządności jak oczka w głowie. Pilnują, bo jest ona im potrzebna. Przede wszystkim jako bat na niepokorne kraje członkowskie, które przy pomocy wytrychu praworządności mogą być kontrolowane. A jak trzeba – głodzone. Głodzone finansowo. By tego uniknąć, rządy tych krajów „mają mieć wygląd lichy i durnowaty” przed obliczem jasnooświeconych, tak by „swym pojmowaniem sprawy nie peszyć” unijnej arystokracji.

Wybór nowego papieża będzie w moim przekonaniu najważniejszym w dziejach Kościoła. Zadecyduje bowiem o tym czy Kościół jaki znamy przetrwa, czy zło, które brutalnie w ostatnich dziesięcioleciach atakuje wszystko co prawe zostanie poskromione, czy też świat pogrąży się w apokaliptycznym chaosie. To o tym zadecyduje konklawe.

W Wielki Czwartek od samego rana gruchnęła wieść w mediach, że Sąd Konstytucyjny tego dnia ma zamiar ogłosić werdykt w sprawie zgodności z Konstytucją nieistnienia w litewskim porządku prawnym Ustawy o jednopłciowych związkach partnerskich (oficjalnie dla niepoznaki ustawę nazwano „o Związkach Cywilnych”). Litwa zamarła w bezruchu czekając...

Tego roku Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej – ustanowiony przez Sejm RP w listopadzie 2007 roku na 13 kwietnia – datę nagłośnienia przez Niemców w 1943 roku informacji o odkryciu na terenie ZSRR masowych grobów oficerów Wojska Polskiego - łączy dwie tragiczne jubileuszowe daty: 85-lecie Zbrodni Katyńskiej i 15-lecie katastrofy smoleńskiej. Okres 70 lat dzieli te tragiczne dla polskiego narodu wydarzenia, które na Ziemi Smoleńskiej unicestwiły kwiat narodu, czyniąc to miejsce naznaczonym zarówno przelaną krwią i ofiarami ludzkiego życia, jak i obiektem politycznych rozgrywek, co miało szczególnie cyniczny wydźwięk zarówno w przypadku uprawianej sowieckiej propagandy i zmowy milczenia aliantów, jak też teorii spiskowych w dobie obecnej. Oba wydarzenia spowodowały niezatarte ślady w postaci traumy narodowej, skutkującej dotkliwymi porażeniami społeczeństwa zarówno w kraju – Polsce, jak i poza jej granicami.

Rok Pański 2025 jest szczególny w historiografii naszego Narodu. Okrągłe rocznice aż dwóch wielkich wydarzeñ przypadają nam bowiem w tym roku. Lat 1000 temu dzielny Bolesław Chrobry został koronowany na króla Polski, co nobilitowało naszą ojczyznę, wprowadzało ją w krąg państw uznawanych przez inne królestwa współczesnej Europy. Korona królewska włożona na skronie polskiego władcy pobłogosławiona przez papieża zmieniała kardynalnie sytuację. Polska wchodziła do elity europejskiej, stawała się jej pełnoprawną częścią. Młode państwo, świeżo ochrzczone, zdało egzamin. Odparło wszelkie zakusy zachodnich sąsiadów, by być ich lennem, krajem zależnym, niesamodzielnym. Odparło politycznie, ale też – jak było trzeba – militarnie. Potem były słabsze momenty w dziejach, słabsi władcy, zawirowania, ale fundament w roku 1025 został założony solidny.

19 kwietnia minęło 106 lat od wyzwolenia Wilna od bolszewików. „Najśmielsza z naszych operacji wojennych”, jak nazwał atak na Wilno Marszałek Józef Piłsudski, miała miejsce w Święta Wielkanocne w 1919 roku. Tegoroczna rocznica również zbiegła się z Wielkanocą. Symboliczne, że zwycięstwo nad wyznawcami ideologii antyreligijnej nastąpiło wraz ze Świętem Zmartwychwstania Pańskiego - zwycięstwem światła nad ciemnością, życia - nad śmiercią…

Każdy człowiek, który żyje na ziemi, pozostawia po sobie materialne ślady. Trudno, by nie zostawił ich ktoś, kto wywarł największy wpływ na dzieje ludzkości. Przecież nasz ziemski czas dzielimy na dwie części, przed narodzeniem i po narodzeniu Chrystusa. Jego istnienie wbrew temu, co usiłowała przez lata wmawiać propaganda komunistyczna nie ulega żadnej wątpliwości. Zachowało się zbyt wiele wiarygodnych świadectw historycznych oraz relikwii, które związane są z Jezusem.

Marine Le Pen, liderka francuskiej prawicowej partii Zjednoczenia Narodowego oraz faworytka wyścigu do fotela prezydenckiego (wybory odbędą się za 2 lata), właśnie się dowiedziała, że nie będzie mogła ubiegać się o najwyższy urząd w Republice. Francuski sąd wyeliminował ją z wyścigu prezydenckiego kuriozalnym wręcz orzeczeniem. Orzekli słudzy Temidy, którzy mają być ślepi na wszelkie rozgrywki polityczne, że Le Pen „en” lat temu pełniąc mandat posła do Parlamentu Europejskiego w sposób niewłaściwy obarczała pracą swych pomocników. Zamiast pracy dla europosłanki jej pomocnicy mieli pracować na rzecz partii, której wówczas Le Pen przewodniczyła. Kara za to „przestępstwo”, jakie można przypisać pewnie połowie innych europosłów, została wymierzona Francuzce przez francuski sąd surowa. Le Pen nie tylko ucierpiała finansowo i wizerunkowo, ale też została na 5 lat wyeliminowana z polityki na amen. I mimo że wyrok nie jest prawomocny (przysługuje od niego odwołanie), to nadgorliwi i bardzo „apolityczni” sędziowie już na tym etapie zamknęli drzwi faworytce sondaży do Pałacu Elizejskiego. Złośliwi tłumaczą to tym, że prezydent Macron chciałby zostać francuskim Nursułtan Nazarbajewym i rządzić nad Sekwaną jak prototyp w Kazachstanie rękawicą z kolczugi.

Zapusty (albo der Fasching po niemiecku) hucznie były od dawien dawna fetowane w całych Niemczech. Tradycja ma wiekowe korzenie, dotrwała do naszych dni, ale właśnie się kończy. Media nad Renem i Łabą donoszą, że wiele miast w Niemczech, gdzie odbywały się tradycyjne, huczne i wielobarwne karnawały (które przyciągały dziesiątki tysięcy uczestników), rezygnuje z tradycji. Odwołują karnawały. Dlaczego, pytamy nie tylko z ciekawości. Bo policja nie jest w stanie zagwarantować bezpieczeństwa, brzmi odpowiedź.