W zgiełku i wrzawie, jakie powstały po tym, gdy Polska wzorem innych państw na świecie postanowiła spenalizować kłamstwa o „polskich obozach śmierci”, bez echa praktycznie pozostała reakcja Ukrainy na inny zapis, jaki znalazł się w poprawkach do Ustawy o IPN.

Po przyłączeniu Litewskiego Uniwersytetu Edukologicznego (LUE), z siedzibą w Wilnie, do Uniwersytetu Witolda Wielkiego (UWW) w Kownie program studiów polonistycznych stanął w obliczu zagrożenia. Ten dział LUE od ponad 55 lat przygotowuje nauczycieli języka polskiego do pracy w szkołach z polskim językiem nauczania na Wileńszczyźnie.

Przez Polskę przetacza się fala dyskusji o zmianach w systemie oświaty, ale najważniejsze pytania związane są z jakością nauczania, dotyczą nauczycieli, jacy powinni być, na jakich wartościach powinni się opierać? Wbrew pozorom odpowiedź jest prosta. Polscy i polonijni nauczyciele, bo na sprawę trzeba patrzeć szerzej ze względu na to, że poza Macierzą żyje prawie 20 milionów Polaków, muszą być wierni wielowiekowej tradycji opartej na etosie polskiego nauczyciela, który głęboko oparty jest na wartościach chrześcijańskich i patriotycznych. Etos polskiego nauczyciela wyrasta z tysiącletniej, chrześcijańskiej kultury Narodu i brał zawsze udział w zaszczepianiu wartości patriotycznych i chrześcijańskich w Narodzie.

Mimo wzmożonych starań polskiej dyplomacji i wielu środowisk polonijnych określenia „polskie obozy śmierci” czy „polskie obozy zagłady” pojawiają się w zachodnich mediach z regularnością bicia kurantów szwajcarskiego zegarka.

Wczoraj na stronie internetowej Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) pojawiła się informacja, że w roku 2017 zarejestrowano w Polsce 403 tysiące urodzeń, to jest o około 20 tysięcy więcej niż w roku 2016.

„Jesteśmy poważnie zaniepokojeni widząc wtrącanie się przedstawicieli rządzącej na Litwie koalicji w pracę mediów”, napisała grupa 17 europosłów z frakcji liberałów w piśmie wystosowanym do litewskiego rządu, prezydenta oraz przewodniczącego Sejmu.

Z ks. prałatem Andrzejem Surowcem, proboszczem parafii pw. Chrystusa Króla w Jarosławiu, archiprezbiterem jarosławskim, pomysłodawcą i głównym organizatorem Orszaku Trzech Króli w Jarosławiu, rozmawia Mariusz Kamieniecki.

Mam takie wrażenie, że na Litwie Sąd Konstytucyjny jest darzony nadproporcjonalną estymą (gdy idzie o jego rolę w jurysprudencji), niż gdziekolwiek na świecie. W tym miejscu chcę być dobrze zrozumiany. Nie chodzi mi bowiem o podważanie pozycji litewskiego Trybunału Konstytucyjnego, tylko o pytanie, czy Trybunał zawsze i wszędzie, w każdej sytuacji ma regulować wszystkie bez wyjątku aspekty naszego codziennego życia.

Z prof. dr. hab. Mieczysławem Rybą, wykładowcą Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II i Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu, rozmawia Mariusz Kamieniecki.

Dobijamy właśnie do pierwszej setki swej niepodległości jako państwo nowożytne. Jest to dobra okazja, by nie tylko z rozmachem uczcić jubileusz, ale też zrobić rachunek sumienia. Oczyścić zbiorową pamięć z popełnionych błędów i zaniedbań, by uniknąć ich w kolejnym wieku niepodległości.