Nie chodzi o robienie polityki, nie chodzi o to, żeby wyrosło jakieś środowisko – absolutnie nie. Blisko milion obywateli domaga się tego, żeby zaprzestać rzezi na niewinnych dzieciach – mówiła w czwartkowej audycji „Aktualności dnia” na antenie Radia Maryja Kaja Godek z Fundacji „Życie i Rodzina”.

Relacje polsko-litewskie przeżywają swój renesans. Najwyżsi rangą politycy z obu stron granicy chuchają i dmuchają, by przywrócić nie tylko normalność, ale i na nowo strategiczny charakter wzajemnych relacji.

Kilka kadencji wstecz w Grygajciach, gdzie mieszkam, dzielnicowa komisja wyborcza podczas kolejnych wyborów do rad samorządowych przeżyła bardzo osobliwy widok. Do lokalu wyborczego bowiem wjechał na wózku inwalidzkim jeden z mieszkańców osiedla, który nigdy wcześniej nie głosował. Tym razem jednak pofatygował się, bo – jak mówił później już poza lokalem – chciał w ten sposób coś udowodnić pewnemu politykowi z bródką, który nawoływał wtedy do „historycznego zwycięstwa nad Polakami”.

1. Jak poinformowały wczoraj włoskie media wicepremier, jednocześnie minister spraw wewnętrznych nowego włoskiego rządu i jednocześnie przywódca Ligi Północnej Matteo Salvini zdecydował o nieprzyjęciu statku organizacji pozarządowych, na pokładzie, którego znajduje się blisko 630 imigrantów.

W Polsce Sąd Najwyższy postawił właśnie kropkę nad „i” w głośnej sprawie łódzkiego drukarza, który swego czasu odmówił wykonania zlecenia (wydruku plakatów) dla aktywistów organizacji LGBT (z ang. Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender) argumentując swą odmowę przekonaniami religijnymi. Sędziowie najwyższej instancji sądowniczej RP uznali ostatecznie postawę drukarza z Łodzi za dyskryminującą, utrzymując w ten sposób w mocy orzeczenia sądów niższej instancji.

Dotychczas tytuł dzisiejszego komentarza „Neregėta Lietuva” funkcjonował w świadomości przeciętnego Litwina jako symbol niepowtarzalnego piękna rodzimego kraju, jakie upowszechnili swego czasu autorzy albumu (wydanego pod tymże tytułem), promujący walory przyrodnicze, architektoniczne, kulturowe ziemi litewskiej. Obawiam się jednak, że po ostatnim dorocznym przemówieniu prezydent Dalii Grybauskaitė „neregėta Lietuva” raczej będzie się kojarzyć z wszędobylską korupcją i rządami mafijnych układów w naszym kraju.

„Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie”.

To, oczywiście, początek „Inwokacji” z „Pana Tadeusza”. Polski wieszcz był zakochany w Litwie i Wilnie, które opuścił, udając się na emigrację. I pomyśleć, że Adam Mickiewicz nigdy nie był w Warszawie! Może to jednak dobrze. Zaoszczędził sporo nerwów. Józef Piłsudski także pochodził z Wileńszczyzny, ale on wolał rozwiązania siłowe – vide Pierwsza Brygada, bunt Żeligowskiego, zamach majowy czy Bereza Kartuska.

30 już lat minęło, od kiedy – wzorujący się na polskiej „Solidarności” – litewski Ruch Przebudowy „Sąjūdis” rozpoczął swą walkę o wolność, która zakończyła się ostatecznie restytucją niepodległości Bursztynowej Republiki.

Polacy na Wileńszczyźnie zwierają swoje szeregi w terenie aby korzystać z prawa międzynarodowego. „Bierzemy swój los w swoje ręce. Jest coraz więcej dwujęzyczności, coraz więcej napisów w języku polskim i mam nadzieję, że będzie ich jeszcze więcej” – mówi Waldemar Tomaszewski w rozmowie z Karolem Kaźmierczakiem.

Sejm 67 głosami „za” przy 10 przeciwnych i 19 powstrzymujących się od głosu zaakceptował w pierwszym czytaniu projekt ustawy, nakładającej na państwo obowiązek uznania „Romuvy” za tradycyjną wspólnotę religijną na Litwie.