Przytulia czepna nie ma specjalnych wymagań odnośnie stanowiska i warunków klimatycznych. Można ją spotkać w uprawach zbóż i w zalesionych terenach, w parkach miejskich i na wysypiskach śmieci, niemal wszędzie.

Zielona i cienka łodyga rośliny osiąga maksymalnie półtora metra wysokości. Bardzo szybko i mocno się rozgałęzia, a na jej liściach są charakterystyczne szorstkie, sztywne i haczykowate włoski, którymi przytulia czepna „czepia się” do wszystkiego co ją otacza. Ma białe lub kremowe kwiaty o lejkowatym kształcie, które pojawiają się wiosną i kwitną aż do późnego lata. Właśnie w tym okresie zwolennicy ziołolecznictwa mogą rozpoczynać zbiory.

Pospolicie występujący i dokuczliwy chwast, jak się okazuje, ma bogate wnętrze. Jedną z najważniejszych substancji obecnych w jej składzie jest kumaryna, która sprawia, że kwitnące ziele ma zapach przypominający siano. Jednakże bardziej istotne jest to, że kumaryna ma szerokie działanie terapeutyczne z uwagi na swoje właściwości przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe i rozkurczowe.

Przytulia czepna jest także bogatym źródłem flawonoidów, które uszczelniają naczynia krwionośne i działają antyoksydacyjnie. Dlatego w profilaktyce przewlekłych chorób, np. miażdżyca, cukrzyca i nowotwory, które obecnie atakują coraz więcej osób stają się one kluczowe.

Przytulia czepna znajduje szerokie zastosowanie w kosmetyce, ponieważ zawiera garbniki – substancje pochodzenia roślinnego, które są nieodzowne w zwalczaniu infekcji bakteryjnych, działają łagodząco i ściągająco.

W składzie tej rośliny nie brakuje również witaminy C, która, jak wiadomo, pozytywnie wpływa na odporność przyczyniając się do efektywniejszego wchłaniania żelaza. Jak też sprzyja syntezie kolagenu niezbędnego dla dobrej kondycji skóry, stawów oraz kości.

Po zbiorach i dokładnym wysuszeniu rośliny w ciepłym i przewiewnym miejscu przytulię czepną można zastosować w celach leczniczych. Odwarem z przytulii poleca się przemywanie skóry w przypadku pojedynczych wyprysków, problematycznego trądziku, a nawet atopowego zapalenia skóry oraz i łuszczycy.

Naturalny preparat sprzyja także szybszemu gojeniu się ran oraz redukuje nadmierną potliwość. Preparat dodany do kąpieli działa na skórę oczyszczająco oraz poprawia jej pigmentację.

Odwaru z przytulii można używać do płukania włosów na całej ich długości oraz mycia suchej i swędzącej skóry głowy. Płukanka z udziałem odwaru z przytulii zapobiegnie masowemu rozdwajaniu się końcówek i łamaniu włosów, a ponadto pomoże wyeliminować łupież.

Oczyszczające działanie ziela leczniczego przyczynia się do redukowania poziomu cholesterolu we krwi, co nie tylko zmniejsza ryzyko pojawienia się miażdżycy, ale poprzez stymulację przepływu limfy pomaga zapobiegać zakrzepicy. Spożywanie przytulii polecane jest także osobom z żylakami.

Przytulia czepna wykazuje się działaniem moczopędnym i dlatego ogranicza ryzyko infekcji oraz zapalenia układu moczowego. Często poleca się ją jako środek pomocniczy w leczeniu kamicy nerkowej. Jej zastosowanie pomaga zwalczać nadmiar zmagazynowanej wody w organizmie, opuchliznę oraz skutecznie walczyć z cellulitem. Ponadto ziele pobudza przemianę materii, a jako lek o właściwościach przeciwskurczowych jest remedium na kolki brzuszne oraz bóle żołądka.

Jednakże, by cieszyć się skutecznymi leczniczymi właściwościami przytulii, niezbędne jest zachowanie umiaru. Stosowanie domowych bądź nabytych w aptekach preparatów ziołowych nie musi być długotrwałe. Podczas kuracji leczniczej dzienna dawka nie powinna przekraczać jednego grama, ale przede wszystkim, osoby cierpiące na choroby przewlekłe lub wątpiące w działanie leku, muszą koniecznie skonsultować się z lekarzem. Brak ostrożności w zastosowaniu może prowadzić do bólu głowy, a w skrajnych przypadkach nawet do krwawień wewnętrznych.

Przytulii nie wolno podawać małym dzieciom, kobietom w ciąży oraz matkom karmiącym piersią.