Walory odżywcze jabłek, które w końcu lata zerwane z drzewa nie tylko pięknie pachną słońcem sierpniowym, ale mają jędrne skórki i soczysty, chrupiący miąższ, są skarbnicą tego, co w jabłkach najcenniejsze. Dlatego warto je podawać też małemu dziecku oraz każdej osobie. Ponadto, jeżeli nie dokuczają poważne choroby trzewne najlepiej jest zjadać jabłko w całości, czyli ze skórką, ponieważ jabłko zjadane ze skórką daje najwięcej korzyści zdrowotnych oraz odżywczych.
A przede wszystkim zawiera błonnik, który choć nie jest substancją odżywczą, a balastową, pełni szereg ważnych funkcji w organizmie – dba o ich niezakłócony przebieg.
Obecnie, w świecie przesyconym wysokoprzetworzoną żywnością, spożywa się go zbyt mało, a błonnik pobudza rozleniwione jelita do działania, usuwa złogi i niweluje zaparcia.
Błonnik, czyli surowe włókno roślinne, sprzyja normalizacji poziomu cukru i cholesterolu we krwi, dlatego jest ważny nie tylko przy zdiagnozowanej cukrzycy albo miażdżycy, ale jest również istotnym czynnikiem profilaktyki tych oraz wielu innych poważnych chorób.
Błonnik dzieli się na dwie frakcje: rozpuszczalny – błonnik pokarmowy – to pektyny, które wiążą wodę, tworzą żele i wiążąc metale ciężkie przyspieszają usuwanie toksyn z organizmu i błonnik nierozpuszczalny – celulozę, hemicelulozę i ligniny, zawdzięczając którym pobudza się pasaż jelitowy, stymuluje się wydzielanie kwasów żółciowych i odbywa się spowalnianie procesów wchłaniania glukozy.
Ponadto jabłka obfitują w szereg witamin, minerałów oraz kwasów owocowych. Dlatego warto je zjadać, gdy dopada tzw. wilczy głód. Owoce te skutecznie odżywiają, a błonnik wypełniający żołądek zagłusza nieposkromiony apetyt.
Surowe włókno roślinne, czyli błonnik, ma bardzo korzystny wpływ również na sylwetkę i witalność. Jednakże przy chorobach układu pokarmowego lepiej jest zrezygnować z jedzenia jabłka ze skórką. Aby uniknąć dyskomfortu, jabłko przed spożyciem poleca się ze skórki obierać.
