Jest wiele chorób, których skuteczne leczenie, np. depresji, polega przede wszystkim na farmakoterapii i konieczne jest zażywanie leków przeciwdepresyjnych, które są zaliczane do grupy trójpierścieniowych (TLD), w tym m.in. amitryptylina, doksepina i imipramina, a one powodują intensywne przybieranie na wadze. Leki TLD są lekami starszej generacji. Ich działanie zwiększa poziom serotoniny i noradrenaliny w mózgu, jednocześnie pobudzając apetyt. Natomiast, leki z grupy SSRI – selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny – nie wpływają na zwiększenie masy ciała, a nawet ją obniżają, pod warunkiem, że są stosowane tylko przez kilka miesięcy. Jednakże sytuacja zmieni się, gdy będą przyjmowane przez dłuższy czas.
Co się tyczy leków neuroleptycznych, które są stosowane np. w leczeniu schizofrenii, to istnieje zależność pomiędzy generacją leków neuroleptycznych a wzrostem wagi, przy czym im nowsza generacja leku, tym bardziej powoduje tycie pacjenta. Najwięcej efektów ubocznych związanych z tyciem zawierają: klozapina, olanzapina, risperidon. Leki starszej generacji, które od dawna są dostępne na rynku mają więcej innych działań ubocznych niż tycie i przynoszą słabsze rezultaty leczenia choroby podstawowej. Dlatego efekt uboczny wywoływania tycia nie jest tak istotny jak wyleczenie choroby podstawowej.
Neuroleptyki wywołują uczucie głodu wpływając na neurony sytości w jądrze brzuszno-przyśrodkowym podwzgórza i podwyższają stężenie leptyny w osoczu, a to jest powodem tego, że chorzy na schizofrenię czują się głodni mimo tego, że ich organizm jest dostatecznie odżywiony.
Pacjentom cierpiącym na choroby: dermatologiczne, alergologiczne i pulmonologiczne są powszechnie stosowane kortykosteroidy. Do nich należą należą: hydrokortyzon, betametazon, budezonid, flumetazan oraz inne. Krótkotrwałe stosowanie tych leków nie powoduje istotnego wzrostu wagi, ale przyjmowanie kortykosteroidów przez dłuższy czas może zwiększać masę ciała.
Do czynności kortykosteroidów należy stymulacja procesów przebudowy tkanki tłuszczowej i jej odkładanie w nietypowych miejscach, np. na brzuchu, twarzy i karku.
Do leków powodujących nadwagę należą również leki przeciwpadaczkowe. Padaczka jest chorobą wywołaną pobudzeniem mózgu przez wydzielone w nadmiernej ilości substancje chemiczne. Do opanowania tej choroby konieczne jest przyjmowanie środków, których działanie koncentruje się na mózgu. Przepisywane przez specjalistów leki przeciwpadaczkowe wywołują zwolnienie pracy całego organizmu, więc powodują tycie, a także senność, nudności i bóle głowy.
Zachorowanie na cukrzycę typu drugiego również jest groźne nabieraniem większej masy ciała. Chorym zaleca się utrzymywać prawidłową wagę, ponieważ wzrost masy ciała zwiększa zapotrzebowanie organizmu na insulinę. Chociaż leki stosowane w walce z cukrzycą typu drugiego mogą działać na różne sposoby – część preparatów zwiększa wydzielanie insuliny, inne intensyfikują jej działanie, ale mimo różnic wzrost stężenia insuliny sprzyja tyciu, zwłaszcza w początkowym okresie choroby.
