Ziele angielskie jest owocem drzewa pimentowego, czyli korzennika lekarskiego, które pochodzi z Ameryki Południowej i Jamajki. Uprawia się je również w krajach azjatyckich: w Indiach, Tajlandii oraz Wietnamie. Drzewo zostało odkryte w XVII wieku, natomiast do Europy przybyło o cały wiek później, a nazwę „ziele angielskie” zawdzięcza temu, że na Wyspach Brytyjskich stało się bardzo popularne jako pierz angielski. Po angielsku nazwa brzmi „allspice” albo „pimento” od nazwy drzewa, którego jest owocem.

Ziele angielskie o smaku przypominającym smak pieprzu posiada wiele wartościowych składników, w tym makro- i mikroelementów: potasu, żelaza i selenu. Ponadto jest źródłem witamin A, B6 i C.

Właściwości lecznicze znajdują zastosowanie przy zaburzeniach układu pokarmowego. Ziele angielskie pomaga na wzdęcia, działa rozkurczowo na mięśnie gładkie oraz działa przeciwwymiotne, jak też niweluje przykry zapach z ust. Łagodzi także nerwobóle oraz koi bóle o podłożu reumatologicznym. Jest antyoksydantem i zawiera właściwości przeciwbólowe i przeciwgrzybicze.

Ziele poleca się również dodawać do herbat rozgrzewających, ponieważ w stanach początkowych potrafi leczyć objawy przeziębienia – ból gardła i katar.

Do działań prozdrowotnych zalicza się również korzystny wpływ ziela angielskiego na gospodarkę wodną w organizmie, dobrotliwy wpływ na pracę serca i mózgu, a także zachowanie w dobrym stanie wyglądu paznokci oraz włosów.