Według polskiej tradycji, aby wiodło się do końca roku, w tłusty czwartek należy zjeść przynajmniej jednego pączka. Dlatego dzisiaj, 8 lutego, należy zajadać się pączkami, sięgać po faworki czy oponki – karnawałowe słodkości w różnych wersjach.

Jabłkowe oponki to praktycznie słodkie owocowe pączki tylko w nieco innym przygotowaniu. Są pyszne w smaku i łatwe w przygotowaniu.

Na tłusto czwartkowych stołach obok tradycyjnych pączków czy faworków nie musi zabraknąć także i oponek z sera białego. Tym bardziej, że znakomicie smakują i łatwo je zrobić.

Zapusty już nie za górami i niezbyt wiele czasu zostało, by w tłusty czwartek tradycyjnie zajadać się pączkami i faworkami. Alternatywą dla wymienionych łakoci mogą być oponki, których przygotowanie jest szybkie i proste.

Zbliża się tłusty czwartek, w czasie którego do syta zajada się smakołykami. Tradycyjnie w tym dniu na stołach pojawiają się faworki i pączki, ale z pączkami mogą całkowicie konkurować bardzo atrakcyjne oponki.

Siostra Teresa zachęca do wypróbowania przepisu na oponki jogurtowe. Wykonanie oponek jest niezwykle proste. Mogą stanowić wspaniałą alternatywę dla pączków.

Przepowiednia głosi, że jeżeli się nie zje pączka w tłusty czwartek, to nie będzie się wiodło w życiu. Dlatego każda gosposia powinna zawczasu przygotować się do tłustego czwartku i, aby tradycji stało się zadość, usmażyć słodkie wypieki w postaci pączków, oponek, donatów lub faworków.

Zbliża się tłusty czwartek, a w związku z tym zgodnie z dawnym przesądem musimy osłodzić sobie podniebienie puszystym, co najmniej jednym pączkiem domowej „roboty”. Ponieważ jak głosi przepowiednia – jeżeli nie zjemy pączka w tłusty czwartek, nie będzie nam się wiodło w życiu. Aby tradycji stało się zadość, każda pani domu powinna w tym dniu przygotować słodkie wypieki. Mogą to być nie tylko pączki ale i oponki, donaty lub na przykład faworki, czyli chrusty.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24