Chińscy dietetycy są pewni tego, że ocet jabłkowy pomaga wątrobie rozkładać tłuszcze i białka. Ten specyfik ma gorzki smak i jest produktem ogrzewającym, jednakże nie odświeżającym. Na krótko po spożyciu pobudza krążenie Qi i zwiększa wydzielanie soków żołądkowych, gdy jest niepasteryzowany to zawiera enzymy ułatwiające trawienie.
Ponadto ocet jabłkowy, którego w kuchni i w apteczce domowej nie może zabraknąć, usuwa zastój krwi i hamuje krwawienia, neutralizuje toksyny, zatrucia pokarmowe oraz grzybice, łagodzi obrzęki i nadmiar śluzu.
Powyżej wymienione zdrowotne właściwości octu jabłkowego można uzyskać tylko przy spożywaniu octu niepasteryzowanego. Dlatego najlepiej zrobić go własnoręcznie, by mieć pewność, że produkt jest odpowiedniej jakości.
Domowy ocet jabłkowy nie sprawia trudności w jego przygotowaniu. Jedynie potrzebne są następujące składniki i nieco więcej czasu na jego „dojrzewanie”.
Składniki: Jabłka w całości z obierkami, cukier i woda.
Przygotowanie:
- Wstępnie należy przygotować zalewę, wodę ugotować z cukrem, na 1 l wody 1 łyżka cukru.
- Umyte jabłka pokroić na mniejsze kawałki, wrzucić je do słoja i zalać przestudzoną zalewą.
- Przykryć bardzo gęstą gazą i pozostawić na 3-4 tygodnie.
- Po upływie terminu gotowy ocet przelać do butelek.
Tak przygotowany domowy ocet jabłkowy można stosować do codziennej profilaktyki zdrowia, używając 2 lub 3 razy dziennie: 1 łyżeczka octu jabłkowego i 1 łyżeczka miodu naturalnego w 1 szklance letniej wody.
W przypadku złego nastroju, nudności albo zmiany diety do tej mieszanki należy dodać więcej miodu.
Na zatrucia pokarmowe używa się 1/4 łyżeczki octu co 15 minut aż do usunięcia objawów zatrucia.
Domowy ocet jabłkowy pomaga również przy ukąszeniach owadów oraz przy obrzękach. Zwykle umoczony w occie wacik należy przyłożyć do ukąszenia lub w miejsce obrzęku.
W kuchni przygotowując dania z zawartością octu, dodaje się go do potraw zawsze na koniec gotowania, by nie zniszczyć enzymów.
Pomimo prozdrowotnych walorów octu jabłkowego nie każdy może go używać na co dzień. Na codzienne używanie octu powinni uważać osoby z oznakami niedoboru trawiennego ognia, np. wodniste stolce, blady, obrzmiały, wilgotny język, uczucie zimna. Osoby bardzo wątłe z ogólnym niedoborem, z uszkodzonymi i słabymi mięśniami oraz reumatyzmem.