Cukier ten jest głównym źródłem energii dla organizmu. Czerpiemy go z pożywienia. Wraz z krwią trafia do wszystkich naszych komórek. Poziom glukozy reguluje insulina – hormon wytwarzany w trzustce. Przy jej niedoborze lub gdy komórki na nią nie reagują, cukier pozostaje we krwi. Jeżeli jest go zbyt dużo (na czczo nie powinno być więcej niż 100 mg/dl), dochodzi do rozwoju cukrzycy. Oznaczenie stężenia glukozy we krwi służy więc przede wszystkim wykryciu tej choroby.

Jak się przygotować?

Obowiązują takie same zasady jak przy morfologii (opisane w 35 numerze „Tygodnika Wileńszczyzny”).
Jeżeli lekarz zleci tzw. test obciążenia glukozą (bada się krew godzinę i dwie po wypiciu słodkiego roztworu) – należy do czasu ostatniego pobrania posiedzieć spokojnie w poczekalni. Wysiłek, nawet pójście do pobliskiego sklepu, może bowiem zafałszować wynik.

Poziom cholesterolu

Ten związek tłuszczowy dostarczany jest wraz z jedzeniem i produkowany przez nasz organizm (głównie wątrobę). Stanowi składnik błon komórkowych oraz żółci. Potrzebujemy go do produkcji niektórych hormonów. Dzieli się na dwie frakcje LDL („zły”) i HDL („dobry”). Jeżeli tego pierwszego mamy we krwi za dużo, odkłada się w ścianach tętnic w postaci blaszki miażdżycowej. Pomiar stężenia cholesterolu LDL służy więc m.in. do wykrycia miażdżycy.

Całkowity cholesterol nie powinien przekraczać 190 mg/dl: LDL – poniżej 115 mg/dl, HDL – powyżej 45 mg/dl.

Jak się przygotować?

Na badanie cholesterolu należy stawić się rano, na czczo, przy czym od ostatniego posiłku powinno upłynąć 14-16 godzin. W dniu przed badaniem najlepiej zjeść lekką, nietłusta kolację. A w kilku poprzednich dniach należy trzymać się swojej codziennej diety (bez uczt, ale i bez ograniczeń).

"Rota"