Przed dwoma laty pożyczyłem koledze 2,5 tys. euro. Uzgodniliśmy, że zwróci mi po 8 miesiącach (sporządziliśmy stosowny dokument potwierdzający zadłużenie). Minęły jednak już dwa lata, a odzyskałem tylko 1000 euro. Kolega zniknął z horyzontu, obawiam się, że emigrował do Norwegii (kraju spoza UE). Jakimi sposobami prawnymi mogę wyegzekwować od niego pieniądze? Jaka jest Państwa opinia o firmach egzekwujących długi? Może one byłyby skuteczniejsze w tej sprawie?

Czy dzieci będą musiały pokryć długi rodziców po ich śmierci, jeżeli nie mają żadnego mienia?

1 grudnia weszły w życie poprawki do Kodeksu postępowania cywilnego w sprawie mniejszej kwoty, którą komornik może zabrać z pensji dłużnika.

W środę do policji zwrócił się 77-latek, dla którego dłużnik oddał prawie 9 tys. euro. Banknoty były pamiątkowe.

Mężczyźni częściej niż kobiety mają długi w bankach, średnia wartość niespłacanego przez nich kredytu to 62,1 tys. złotych. Kobiety mają do oddania średnio 57,7 tys. złotych - wynika z danych Krajowego Rejestru Długów Biura Informacji Gospodarczej.

Od ostatnich wyborów samorządowych minęły już trzy lata, ale partie i kandydaci zalegają jeszcze z zapłatą za kampanię wyborczą.

Po zeszłorocznych wyborach zobowiązania finansowe partii zmniejszyły się trzykrotnie, jednak wysokość ogólnego długu wciąż jest imponująca – 482 tys. euro.

Dlaczego dłużnikom trudniej korzystać z usług bankowych?

Kampania wyborcza Akcji Wyborczej Polaków na Litwie – Związku Chrześcijańskich Rodzin kosztowała 371 tys. euro, partia nie wydała nic ponadto, co miała zgromadzone na ten cel i, w odróżnieniu od innych partii na Litwie, nie ma żadnych długów powyborczych. 

Dwie piąte Polaków (41 proc.) zadeklarowało, że ich gospodarstwa domowe mają do spłacenia jakieś długi, pożyczki, kredyty. Najwięcej badanych ma je w bankach (37 proc.) - wynika z najnowszego sondażu Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS).

Strona 1 z 2

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24