Są to bardzo jaskrawe czyny polityków, o których dowiedział się cały kraj. Źle się stało, takie zachowania są godne potępienia, ale polityków możemy potępiać nie tylko z powodu skradzionych pieniędzy lub utraconego honoru, ale też za to, że takie fakty mają wpływ na ogół społeczeństwa. Jaką atmosferę stworzyli w kraju politycy takim swoim zachowaniem? Urazili, zawiedli, wyrazili pogardę i obrazili naród – to akurat nie ulega wątpliwości.

Skradziono zaufanie, zanikła wiara w przyszłość, zawiedziono oczekiwania, urażono serca – jest to pokłosie każdego niegodziwego czynu polityków. Jak długo jeszcze naród może pozwalać na takie poniewieranie? Zawsze przychodzi czas zapłaty.

Dlatego wybory parlamentarne z dnia 9 października były dla mieszkańców nie tylko okazją do oddania głosu i wyrażenia tym samym swojej wolnej woli, ale także możliwością zademonstrowania swojego gniewu wobec polityków, którzy źle pracowali. Nowicjusze w tegorocznych wyborach zebrali dużo głosów - moim zdaniem zdobyli je przede wszystkim jako znak zemsty na byłych posłach.

Jednego roku kradli i korupcji dopuścili się jedni, w następnym roku wpadkę mogą zaliczyć inni. Popularność i rankingi partii zmieniają się często, królom wnet spadają z głów nawet najbardziej lśniące korony, a politycy, którzy jeszcze przed czterema laty prawie nikogo nie interesowali, nagle stają na Olimpie. Polityka wymaga wieloletniej pracy i wytyczenia celów, jasnej strategii i wyraźnej wizji przyszłości. Co więc pewnego i tak naprawdę ważnego można uczynić, skoro nie wiadomo, jakie nastroje wyborców będą przeważały za kilka lat? Co robić, jeśli jeszcze przed czterema laty w tę partię prawie nikt nie wierzył, a teraz spadła na nią władza?

Dzisiejsi zwycięzcy mogą stać się przegranymi, gdy emocje wyborców opadną, niedawno głośne jeszcze skandale pójdą w zapomnienie, a ubrudzeni politycy znów włożą czystą koszulę.

Dlatego prawdziwymi zwycięzcami w tym roku są ci, którzy mogą cieszyć się stabilnością. Ci, którzy nie byli uwikłani w żadne skandale, którzy zdecydowanie i z wysoko podniesioną głową zachowali swoje pozycje. Ci, którzy nie muszą się bać spadku popularności. Ci, którzy pracują i pracowali, ciesząc się ze stabilnego poparcia wyborców i wytyczający cele długoterminowe. Ci, na których jednakowo i stabilnie głosy są oddawane od lat. Ci, którym zwyciężać pomagają ich uczciwa praca, a nie bolesne błędy i skandale, w jakich toną inni.

W mojej opinii tegoroczną zwyciężczynią jest Akcja Wyborcza Polaków na Litwie - Związek Chrześcijańskich Rodzin. Partia, która zdobyła najważniejsze – stałe poparcie wyborców i stabilność.

Pozostaje ubolewać, że w wyniku skandali, skorumpowania, brak kompetencji i nieuczciwych czynów niektórzy politycy na zawsze utracili (a może sprzedali) najważniejsze: honor, zaufanie, poparcie wyborców, sumienie, moralność, wiarę i przyzwoitość.

Gdy inni stracili niemal wszystko, AWPL- ZChR nie straciła nic. To jest takie proste, ale też wyjaśnia, gdzie kryje się największa siła i moc polityczna.

Gintarė Pugačiauskaitė