W pierwszy weekend wiosny, 4-6 marca, w Wilnie odbędzie się tradycyjny Jarmark Kaziukowy. Jarmark wraca na wileńską Starówkę po rocznej przerwie, spowodowaną pandemią. Organizatorzy targów zaprosili tegorocznych uczestników „Kaziuka” przyłączyć się do pomocy dla Ukrainy, zmagającą się z agresją Rosji. Od piątku do niedzieli na placu Vincasa Kudirka odbywać się będą aukcje prac rzemieślników, a zebrane środki trafią do jednego z funduszy pomocowych dla Ukrainy.

11 czerwca w Kabiskim oddziale WOKN miało miejsce otwarcie wyjątkowej wystawy „Podwileńskie palmy i Kaziukowe pierniki”. Wystawa zaczęła swoją podróż – teraz będzie eksponowana w rejonie wileńskim, następnie odwiedzi różne zakątki Litwy.

Od dzisiaj do 18 kwietnia, w wileńskim kościele pw. św. Józefa w Pilaitė, ul. Tolminkiemio 4 (dzielnica Zameczek), można obejrzeć wyjątkową wystawę tradycyjnych symboli świąt wiosennych – podwileńskich palm i kaziukowych pierników.

W dniu 4 marca Kościół katolicki obchodzi święto św. Kazimierza, królewicza, patrona Litwy. Od czterystu lat w dzień świętego Kazimierza w Wilnie odbywał się jarmark odpustowy, który jest znany na całym świecie. Na jarmark czekają nie tylko wilnianie, lecz wszyscy mieszkańcy Litwy, jak też goście z zagranicy. Każdy na jarmarku kaziukowym może znaleźć to, czego tylko dusza woli. Niestety, w tym roku z powodu panującej pandemii koronawirusa oraz kwarantanny, tradycyjny wileński Kaziuk został odwołany. Jarmark przeniósł się w strefę wirtualną.

„Kaziuk z Wilna dziś wyrusza/ Już mu mało placów, parków/ Po mazurskich ruszył miastach/I rozgościł się w Lidzbarku./ Dumnie Pałac lśni Biskupi/ Wśród potężnych polskich twierdz/ Tu się skarb największy kupi/ Tu się płaci ciepłem serc”…

Tak było w ciągu minionych ponad 30 lat. Poeta wileński Aleksander Śnieżko, który bywał gościem święta Kaziuki-Wilniuki w Lidzbarku Warmińskim, podkreślił rzecz najważniejszą – „tu się płaci ciepłem serc”.

Kilkadziesiąt koszy wyplecionych ręcznie z korzeni sosnowych jest do obejrzenia i kupienia w Muzeum Etnograficznym Wileńszczyzny w Niemenczynie. Ich właścicielką i wykonawczynią jest 62-letnia mistrzyni ze wsi Szyłany (gmina zujuńska) Irena Krupowicz. Wystawa-sprzedaż jest przedstawiona zainteresowanym w wersji online na stronie internetowej placówki muzealnej oraz Facebooku od „Kaziuka”, czyli 4 marca.

Miasto Modena w północnych Włoszech w dniach 3-5 marca 1946 roku przypominało w pewnym stopniu przedwojenne Wilno. A to z racji tego, że odbywały się tam Kaziuki, zorganizowane przez żołnierzy 2. Korpusu Polskiego gen. Andersa – 5. Kresową Dywizję Piechoty.

Dzisiaj, 4 marca, wspominamy św. Kazimierza, patrona Litwy i Polski. Tego dnia place wileńskie zamieniają się w wielki Jarmark Kaziukowy, który od XVII wieku jest największym wydarzeniem ku czci świętego królewicza, syna Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki.

Jarmark Kaziukowy nigdzie nie znika – w tym roku zmienia formę i bezpiecznie powita wszystkich w przestrzeni wirtualnej, gdzie potrwa nie kilka dni, ale cały rok!

„Biorąc pod uwagę sytuację związaną w COVID-19, w 2021 roku, w dniach 5-7 marca Jarmark Kaziukowy nie odbędzie się” – taką informację można przeczytać na oficjalnej stronie Targów Kaziukowych w Wilnie.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 3 czerwca 2024 

    Świętych męczenników Karola Lwangi i Towarzyszy, wspomnienie

    Mk 12, 1-12

    Słowa Ewangelii według świętego Marka

    Jezus zaczął mówić do nich w przypowieściach: „Pewien człowiek zasadził winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię, zbudował wieżę. Następnie wydzierżawił ją i wyjechał. W odpowiednim czasie posłał do dzierżawców sługę, aby odebrał od nich część zbiorów winnicy. Lecz oni schwytali go, zbili i odesłali z niczym. Znowu posłał do nich innego sługę. Temu rozbili głowę i znieważyli go. Posłał jeszcze jednego, lecz jego zabili. I wielu innych posłał, z których jednych pobili, a innych zabili. Miał jeszcze jednego syna, ukochanego. Posłał go do nich na końcu, mówiąc: «Uszanują mojego syna». Lecz dzierżawcy mówili między sobą: «To jest spadkobierca. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze». Schwytali go, zabili i wyrzucili z winnicy. Co więc zrobi pan winnicy? Gdy przybędzie, wytraci dzierżawców, a winnicę odda innym. Czy nie czytaliście Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym. Pan to sprawił i jest to cudem w naszych oczach”. Zamierzali więc Go schwytać, bo zrozumieli, że to o nich powiedział tę przypowieść. Bali się jednak tłumu i dlatego zostawili Go i odeszli.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24