Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobną. Tam przemienił się wobec nich (…). A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!”. Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. (Mt17,1-8).

Wtedy Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy przepościł czterdzieści dni i czterdzieści nocy, odczuł w końcu głód. Wtedy przystąpił kusiciel (Mt 4,1-3).

Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? (Mt 6,31) – Ewangelia ufności, pokładanej w Bogu.

Kiedy Pan Jezus mówi: „Oko za oko i ząb za ząb” (Mt 5,38), nawiązuje do babilońskiego króla, Hammurabiego, żyjącego ponad 1700 lat przed Nim, i złagodzonego przezeń ówczesnego prawa.

Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa (Mt 5, 27-28).

(...) aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie (Mt 5,16)

Jezus (…) nauczał tymi słowami: „Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, (…), albowiem wasza nagroda wielka jest w niebie” (Mt 5,1-12).

Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie (Mt 4,17).

Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata (J 1,29). Mówią „grzech świata”, a czasem „grzechy świata”. Czytałem stare tłumaczenie: „Oto Baranek Boży, który gładzi zło tego świata” – może najpełniejsze, bo zło to więcej niż grzechy czy grzech.

Jakie były pierwsze święta Bożego Narodzenia? W nędznej szopie, o głodzie i chłodzie. Matka Najświętsza nie miała ani ryby, ani choinki, ani kolędy, ani świeczki na choince, ani opłatka. Jednak wszyscy przeżywali wtedy wielką radość, dlatego że spotkali się z Jezusem. To jest sens świąt Bożego Narodzenia. Nie chodzi o dekoracje, lecz o to, żeby się spotkać z Jezusem, który przyszedł.