Dowody zatruwania ołowiem przetrwały w lodach Grenlandii

2018-07-10, 17:04
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Dowody zatruwania ołowiem przetrwały w lodach Grenlandii Scanpix/ Fot. Jonathan Ernst

Starożytni Rzymianie na szeroką skalę wykorzystywali ołów, nie zdając sobie ówcześnie sprawy z jego szkodliwości dla ludzkiego organizmu, a minerał na skutek obróbki i emisji trafił do Arktyki, gdzie utkwił w lodzie – za „Rzeczpospolitą“ podaje onet.pl.

W dobie obecnej udało się zbadać ilość ołowiu, jaką Rzymianie wytwarzali i to pozwala wysnuć wniosek, że to samo może stać z aktualnie masowo produkowanymi szkodliwymi dla zdrowia substancjami.

Naukowcy brytyjscy z University of Oxford (kier. prof. Andrew Wilson) odkryli, że podobnie było z chorobotwórczym ołowiem emitowanym przez antyczną cywilizację rzymską – już wtedy część ołowiu ostatecznie trafiała do Arktyki. Artykuł o tych badaniach zamieściło pismo PNAS (Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”).

Profesor Wilson poprosił o pomoc specjalistów z Desert Research Institute w Reno w Nevadzie, którzy zbadali próbki pobrane na Grenlandii i dostarczone przez Wilsona.

Ilość ołowiu zawartego w próbkach zmierzono, wykorzystując spektrometr masowy - przyrząd pozwalający uzyskać statystyczny rozkład mas atomów w danej próbce lub separację izotopów danego pierwiastka. Wyniki badań pokazały, że emisja ołowiu rośnie znacząco w okresach, w których panował pokój i rozkwitała gospodarka. W Rzymie taki okres występował na przykład między 27 rokiem p.n.e. i 180 rokiem n.e., a w latach kryzysowych emisja ołowiu maleje.

Ilość emitowanego ołowiu zmalała wyraźnie między rokiem 235 a 284 po Chrystusie, gdy cesarstwo zaczęło się borykać z najazdami plemion barbarzyńskich. Emisja zmalała skokowo w 476 roku, w momencie upadku Cesarstwa Rzymskiego. Duże regresje emisji ołowiu następowały podczas wielkich epidemii dżumy, jakie nawiedzały cesarstwo w II i III wieku (165 oraz 251 rok).

Ołów przez Rzymian był wykorzystywany w bardzo szerokim zakresie. Używano go do wyrobu naczyń i monet. Działo się tak zwłaszcza wtedy, gdy z powodów politycznych wzrastała inflacja. Szkodliwy metal był najczęściej w monetach, gdy srebro zastępowano na wielką skalę ołowiem. Monety, które powinny były być srebrne, w rzeczywistości były jedynie powlekane cienką warstwą srebra. Ołów wykorzystywano też wyrobu rur rozprowadzających wodę.

Dopiero w 1768 roku po opublikowaniu rozprawy Benjamina Franklina o szkodliwości wody płynącej ołowianymi rurami zaprzestano budowania wodociągów z tego metalu.

Różne metody przetapiania i obróbki ołowiu doprowadzały do wydzielania się produktu ubocznego w postaci pyłu. Następnie wiatr roznosił pył zawierający cząsteczki ołowiu, który następnie spadał wraz ze śniegiem m.in. w Grenlandii, a tam śnieg zamieniał się z biegiem czasu w lód.

Na podst. Onet.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24