Badania na Uniwersytecie Stanforda wykazały, że narzekanie wywołuje tak zwany stres psychiczny, który zmniejsza hipokamp, czyli obszar mózgu regulujący nasze zdolności poznawcze, umiejętność zapamiętywania oraz rozwiązywania złożonych problemów.

Dr Michael Merzenich, jeden z najwyżej cenionych neurobiologów na świecie, dowiódł, że między myślami a strukturą mózgu zachodzi bezpośrednia relacja. Oznacza to, że nasze nawyki i schematy myślowe oraz sposoby reagowania na zewnętrzny świat przekładają się na to, jak wygląda i działa nasz mózg. Tym samym negatywne myśli mają negatywny wpływ na kondycję naszego mózgu, a pozytywne oczywiście pozytywny.

Niestety, jesteśmy narodem narzekaczy (tak Polacy, jak i Litwini). Specjaliści namawiają, by każdy z nas przez 21 dni powstrzymał się od narzekania i skupił na wdzięczności za to, co ma. Jeśli rozejrzysz się wokół i porównasz swoją sytuację z tym, co spotyka innych ludzi, znajdziesz tyle samo powodów do radości, co do narzekania. Na każdą rzecz naprawdę można spojrzeć z tej drugiej, jaśniejszej strony. By się tego nauczyć, warto zastosować techniki polecane przez psychologów.

Wiele z nas uważa, że jak sobie trochę ponarzeka, to od razu zrobi im się lepiej. Jednak psycholodzy twierdzą, że narzekając, skupiamy się na problemie, a nie na jego rozwiązaniu. Jak z tym zerwać?

Jak twierdzi i przekonuje dr Travis Bradberry, znany na całym świecie ekspert ds. inteligencji emocjonalnej, autor książki „Inteligencja Emocjonalna 2.0”, zmiana nawyków życiowych to jeden z najważniejszych elementów bycia szczęśliwym i najlepsze, co możemy dla siebie zrobić. Jest to ważne również z innego powodu: wzięcie szczęścia w swoje ręce sprawi, że wszyscy inni dookoła też będą szczęśliwsi.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24