Makowiec jest jednym z podstawowych ciast, które zgodnie z tradycją są obecne na wigilijnym stole. Wiele doświadczonych gospodyń przygotowuje go z własnoręcznie zmielonego maku i ulubionych bakalii. Natomiast, by zaoszczędzić nieco czasu można skorzystać z gotowej masy makowej ze sklepu. Sklepowe wersje są ubogie w składniki, dlatego najlepiej uzupełnić je dodatkami, by w świątecznym makowcu nie zabrakło walorów smakowych.

Piernik z dodatkami piwa i bakalii jest delikatny i wilgotny. Długo utrzymuje świeżość oraz ma dobry oryginalny smak i aromat.

Chociaż zwykle przed świętami sklepy żywnościowe oferują wielki wybór ciast, jednakże własnoręcznie upieczone, bez wątpienia, są najlepsze. Ponadto ich przygotowanie wnosi wyjątkowy klimat do każdego mieszkania, w którym gospodyni domu szykuje świąteczny stół.

Jedną z tradycyjnych potraw, które goszczą na stołach w wigilijny wieczór w niektórych krajach europejskich, np. na Litwie, w Polsce, Białorusi, Rosji, Ukrainie, jest kutia, danie przygotowywane jest z gotowanych i tradycyjnie obtłuczonych, czyli pozbawionych łusek, ziaren pszenicy, mielonego maku, miodu oraz bakalii. W zależności od zaistniałej tradycji w danym kraju, kutia może być podawana na słono, bez dodatku miodu, czy też z innymi niż pszenica składnikami, np. kaszą, chlebem lub z kluskami.

Zapewne na święto można kupić w sklepie atrakcyjne wypieki i delektować się nimi do syta, ale warto pamiętać, że w ich składzie są różne niekonieczne pożyteczne dla zdrowia substancje, w tym smakowe „wspomagacze”. Wyjściem z takiej sytuacji jest przygotowanie świątecznego ciasta we własnej kuchni.

Takie bułeczki pasują akurat na okres Wielkiego Postu. Wypiek jest bardzo prosty w przygotowaniu i nie zawiera zbyt wielu składników. Wystarczy tylko mieć chęć i poświęcić nieco czasu, aby przygotować smaczne domowe ciasto albo bułeczki na bazie drożdży.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24