Na podstawie danych opublikowanych przez specjalistów najbardziej trujące grzyby dzielą się z uwagi na zawartość substancji trujących o różnym sposobie oraz sile działania toksycznego na ludzki organizm. Zdaniem znawców tematu, grzyby trujące można podzielić na dwie grupy.
Do pierwszej grupy zaliczane są grzyby śmiertelnie trujące. Ich działanie po spożyciu uszkadza wątrobę oraz nerki. Grzyby z tej pierwszej grupy wywierają bardzo niszczycielski wpływ na ludzki organizm i nieustając atakują inne narządy miąższowe, np. śledzionę i serce, ponieważ śmiertelnie trujące grzyby zawierają swoiste jady, m.in. amanitynę, falloidynę, giromitrynę i orelaninę. W grupie śmiertelnie trujących grzybów są: muchomory sromotnikowe, muchomory jadowite, muchomory zielonawe, muchomory wiosenne, piestrznica kasztanowata, zasłonak rudy oraz zasłonak brodaty.
W drugiej grupie są grzyby trujące. Działanie tych grzybów wpływa na system nerwowy, gdyż w swoim składzie posiadają toksyczną muskarynę, która powoduje podrażnienie ośrodkowego układu nerwowego oraz układu przywspółczulnego.
Zatrucie organizmu tymi grzybami prowadzi do potów, ślinotoku, łzawienia, zwężenia źrenic, zwolnienia akcji serca i zaburzenia oddychania, ogólnie zaś określając, występują tzw. objawy muskarynowe.
Trującą grupę grzybów tworzą: strzępiaki, lejkówka jadowita (odbielona) i strumykowa, muchomor czerwony i plamisty, wieruszka zatokowata, krowiak podwinięty, czyli olszówka, maślanka wiązkowa, czubajka czerwieniejąca (odmiana ogrodowa) oraz czernidłak pospolity.
W przypadku, gdy doszło do zatrucia trującymi grzybami jako oznaki występują: nudności, wymioty oraz biegunka.
Innymi dolegliwościami, które następują po zatruciu to: łzawienie, ból głowy, uczucie gorąca, spadek ciśnienia oraz zapaść. Wymienione objawy nie koniecznie mogą kojarzyć się bezpośrednio z zatruciem po zjedzeniu grzybów.
Dlatego należy obserwować swój organizm po zjedzeniu posiłku zawierającego grzyby. W niektórych przypadkach objawy zatrucia grzybami pojawiają się dopiero po ok. 5 godz. od ich spożycia.
Ale istnieją również i takie gatunki grzybów, np. zasłoniak rudy, który daje objawy zatrucia nim nawet po dwóch tygodniach.
Do najczęściej spotykanych gatunków grzybów trujących należą:
Muchomor sromotnikowy, którego wygląd można pomylić z gąską zieloną jest najbardziej trującym grzybem. Tego grzyba nie wolno nawet zrywać. Zawiera on amatoksynę, która trwale uszkadza naszą wątrobę oraz inne narządy. Objawy po spożyciu go występują po 8-12 godzinach.
Muchomor jadowity to grzyb o nieprzyjemnym zapachu przypominającym chlor. Jest też śmiertelnie trujący. Muchomora jadowitego można pomylić z pieczarką polną lub gęśnicą wiosenną.
Muchomor plamisty jest też grzybem śmiertelnie trującym. Po spożyciu go pojawiają się przykre objawy, tj.: biegunka, wymioty, nudności, drgawki i halucynacje. Muchomora plamistego można pomylić z czubajką kanią.
A strzępiak ceglasty zawiera dużo muskaryny i jest również śmiertelnie trujący. Grzybiarzy nawet doświadczonych może zmylić jego słodkawy, przyjemny, owocowy zapach. Mylony jest często z pieczarką polną albo gęśnicą wiosenną.
Kolejnym trującym grzybem jest lejkówka jadowita. Zwykle rośnie na skrajach lasów liściastych, łąkach uprawnych oraz obrzeżach dróg. Pomylić ją można z twardzioszkiem przydrożnym.
Natomiast po spożyciu maślanki wiązkowej organizm zareaguje już po 2-3 godzinach. Mylona może być z maślanką łagodną.
Wieruszka zatokowata jest też grzybem trującym, który można rozpoznać po jego charakterystycznym zapachu mąki. Często można ją pomylić z majówką wiosenną, lejkówką mglistą albo sadówką posadką.
