Grzyby jemy raczej dla ich smaku i aromatu. Wprawdzie ostatnio sporo mówi się o ich działaniu antymiażdżycowym i antynowotworowym, ale dotyczy to gatunków rzadkich lub kupowanych w specjalnych sklepach. Grzyby zbierane przez nas w lesie zawierają przede wszystkim wodę (87 proc.), trochę białka, tłuszczu i węglowodanów. To, ile mają wapnia, żelaza, magnezu, fosforu, potasu, witaminy C i z grupy B, zależy od miejsca, w jakim rosły.

Zwykło się mówić, że trujące grzyby mają pod kapeluszem blaszki, a jadalne to takie, których struktura przypomina gąbkę. Nie zawsze! Poza tym zatruć można się też grzybami jadalnymi, jeśli są źle przyrządzone i źle (poza lodówką) przechowywane. Przyczyną kłopotów ze zdrowiem bywają też grzyby stare, nadgniłe albo takie, które wyrosły w miejscu skażonym chemicznie. W ogóle grzyby są ciężkostrawne. Nie powinny ich jeść dzieci, osoby starsze i z chorobami układu pokarmowego.

Większość grzybowych toksyn nie podlega obróbce termicznej. Niezależnie więc jak długo będziemy gotować grzyby, nie pozbędziemy się toksyn.

Zbierajmy tylko te grzyby, które znamy. Nie ufajmy przypadkowym doradcom, ulicznym sprzedawcom. Korzystajmy z atlasów. W przypadku zatrucia nie można lekceważyć żadnych objawów (resztki pokarmu należy zachować do badania!).

"Rota"