Zgodnie z częścią 1 art. 135 Kodeksu Pracy Republiki Litewskiej, w sytuacji, gdy z przyczyn ekonomicznych lub technologicznych bądź z powodu przekształceń strukturalnych w miejscu pracy redukuje się liczbę pracowników, pierwszeństwo zachowania miejsca pracy mają pracownicy:

1) którzy w tym miejscu pracy doznali obrażeń bądź zapadli na chorobę zawodową;
2) którzy samotnie wychowują dzieci (adoptowane dzieci) do lat 16 lub opiekują się innymi członkami rodziny, którym orzeczony został wysoki lub średni stopień niepełnosprawności bądź zdolność do pracy poniżej 55 procent lub członkami rodziny w wieku emerytalnym, którym w trybie określonym w aktach prawnych ustalony został wysoki lub średni poziom zapotrzebowania na opiekę;
3) którzy posiadają co najmniej 10-letni nieprzerwany staż pracy w tym miejscu pracy, z wyjątkiem pracowników, którzy otrzymali prawo do pełnej emerytury lub ją pobierają;
4) którym do emerytury zostały nie więcej niż trzy lata;
5) którym takie prawo zostało przewidziane w umowie zespołowej;
6) którzy zostali wybrani do organów reprezentujących pracowników (art. 19 Kodeksu).

Osobom wymienionym w punktach 2, 3, 4 i 5 ustalone pierwszeństwo pozostania w pracy stosowane jest jedynie w tym przypadku, gdy posiadana przez nich kwalifikacja nie jest niższa niż kwalifikacja innych pracowników tej specjalności pracujących w tym przedsiębiorstwie, placówce, organizacji.

W przypadku tej konkretnej sytuacji należy uwzględnić staż pracownika. Ogólna zasada jest jednak taka, że pracownika wysoko kwalifikowanego z zajmowanego stanowiska można zwolnić jedynie w tym przypadku, jeżeli pracodawca nie ma możliwości zaproponowania analogicznej pracy w innym dziale przedsiębiorstwa. Jeżeli taka możliwość istnieje, należy ją wykorzystać i dopiero jeżeli pracownik odmówi przejścia do innego działu, można go zwolnić z pracy.

"Tygodnik Wileńszczyzny"