W liturgii chrześcijańskiej Wielka Środa to czwarty dzień Wielkiego Tygodnia. W tym dniu chrześcijanie obchodzą pamiątkę sprzedania Jezusa Chrystusa faryzeuszom przez Judasza za 30 srebrników.
Ewangelia na ten dzień zawiera fragment narracji o zdradzie Judasza według św. Mateusza (Mt 26, 14-25). Pierwsze czytanie przekazuje proroctwo proroka Izajasza o cierpiącym słudze Boga (Iz 50, 4-9a).
W tym dniu msze święte są odprawiane normalnie, a po ostatniej mszy świętej usuwa się z naczyń wodę święconą. Apostołowie w tym dniu przygotowywali się do święta Paschy, które miało odbyć się następnego dnia.
Tego dnia odprawiana jest w kościołach ciemna jutrznia, czyli głośne odmawianie brewiarza (modlitw przeznaczonych na poszczególne pory każdego dnia, tzw. godzin kanonicznych) przez duchownych.
Według tradycji ludowej w Wielką Środę należało kończyć przedświąteczne porządki. Bo Triduum Paschalne to czas na duchowe przygotowanie do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.