Wtorek, 26 listopada 2024 

Bł. Jakuba Alberionego, prezbitera, wspomnienie

Łk 21, 5-11

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Kiedy niektórzy mówili o świątyni, że jest przyozdobiona pięknymi kamieniami i darami, Jezus powiedział: „Nastaną dni, kiedy z tego wszystkiego, czemu się przyglądacie, nie pozostanie kamień na kamieniu. Wszystko legnie w gruzach”. Zapytali Go: „Nauczycielu, kiedy to się stanie i jaki będzie znak, że to wszystko już nadchodzi?”. On zaś odpowiedział: „Uważajcie, abyście nie zostali wprowadzeni w błąd! Pojawi się bowiem wielu takich, którzy w moje imię będą mówić: «Ja jestem» oraz: «Nadchodzi czas». Nie idźcie za nimi! A kiedy usłyszycie o wojnach i rozruchach, nie trwóżcie się. To bowiem musi się najpierw wydarzyć, ale jeszcze nie zaraz będzie koniec”. I mówił do nich: „Powstanie naród przeciwko narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będą też wielkie trzęsienia ziemi, a w różnych miejscach klęski głodu i zarazy. Pojawią się straszne zjawiska i znaki wielkie na niebie”.

Pięknem jest Bóg

Uczniowie podziwiają piękno świątyni, jej bogactwa. To naturalne, została przecież wzniesiona na Bożą chwałę. Jednak Jezus przypomina im, że wszystko przemija, że świątynia także nie będzie trwała wiecznie. Chce, aby zrozumieli, że sens życia nie leży w bogactwach tego świata, ale w bogactwach z nieba. To zaproszenie Chrystusa jest nadal dla nas aktualne. Jezus mówi nam również, że musimy ufać Opatrzności, ponieważ tutaj, na ziemi, nic nie pozostanie. Jedyną rzeczą, która przetrwa, będzie miłość, którą mieliśmy dla Boga i bliźniego.

Panie, wiele spraw zaprząta moje myśli i tylko Ty możesz ukoić moje obawy. Naucz mnie pokładać w Tobie nadzieję.