A oto nadeszła godzina i Syn Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników. Wstańcie, chodźmy. l oto blisko jest mój zdrajca. Gdy On jeszcze mówił, j oto nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i z kijami, od arcykapłanów i starszych ludu. Zdrajca zaś dał im taki znak: Ten, którego pocałuję, to On; Jego pochwyćcie. Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: Witaj, Rabbi, i pocałował Go. A Jezus rzekł do niego: Przyjacielu, po coś przyszedł? Wtedy podeszli, rzucili się na Jezusa i pochwycili Go (Mt 26,45b - 50).
Liturgia Wielkiej Środy skupia się wokół apostoła Judasza Iskarioty, który za 30 srebrników wydał Jezusa w ręce arcykapłanów.
W kościołach czytany jest fragment Ewangelii św. Mateusza o zdradzie Judasza (Mt 26, 14-25).
To nie tylko przypomnienie, ale też ostrzeżenie, że każdy z nas może zdradzić Boga.
Wielka Środa to czwarty dzień Wielkiego Tygodnia i ma bezpośredni już kontakt z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Piątku.
Według tradycji ludowej, w Wielką Środę należało kończyć przedświąteczne porządki, bo trzy ostatnie dni Wielkiego Tygodnia były czasem na duchowe przygotowanie do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.