W grudniu 1941 roku Niemcy rozpoczęli na masową skalę eksterminację ludności żydowskiej. Likwidacje gett, mordy, wywózki do obozów, prześladowania. Przeciw niemieckiemu bestialstwu publicznie sprzeciwiła pisarka Zofia Kossak-Szczucka. W „Proteście!”, ulotce sygnowanej przez katolicką organizację Front Odrodzenia Polski, którego była przewodnicząca napisała:
„Świat patrzy na tę zbrodnię, straszliwszą niż wszystko, co widziały dzieje – i milczy. Rzeź milionów bezbronnych ludzi dokonywa się wśród powszechnego, złowrogiego milczenia. (…) Wobec zbrodni nie wolno pozostawać biernym. Kto milczy w obliczu mordu – staje się wspólnikiem mordercy. Kto nie potępia – ten przyzwala” – apelowała Zofia Kossak.
27 września 1942 w Warszawie z inicjatywy Zofii Kossak-Szczuckiej i Wandy Krahelskiej-Filipowicz powstał Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom. Działał pod kryptonimem „Konrad Żegota” Dwa miesiące później Komitet przekształcił się Radę Pomocy Żydom, która skupiała przedstawicieli z niemalże wszystkich stronnictw politycznych.
Członkowie „Żegoty” poszukiwali po stronie aryjskiej kryjówek dla Żydów, dostarczali im fałszywe dokumenty, przydzielali zasiłki. Była to jedyna tego typu organizacja w okupowanej Europie. Rada Pomocy Żydom utrzymywała stały kontakt z Polskim Państwem Podziemnym.
TV Trwam News, radiomaryja.pl
