Konferencja naukowa „Żegota. 80. rocznica powstania Rady Pomocy Żydom”

2022-10-25, 13:33
Oceń ten artykuł
(1 głos)
Odsłonięcie tablicy - Toruń, 24 października 2022 Odsłonięcie tablicy - Toruń, 24 października 2022 Fot. Mikołaj Bujak (IPN)

W tym roku obchodzimy 80. rocznicę powstania Rady Pomocy Żydom „Żegota” – tajnej organizacji afiliowanej przy polskich władzach w okupowanym kraju. Jej celem było ratowanie żydowskich współobywateli, masowo mordowanych przez okupanta niemieckiego w latach II wojny światowej. Ryzykując własnym życiem, cywilni konspiratorzy ocalili z zagłady co najmniej kilka tysięcy osób.

Konferencję zorganizowała Fundacja Lux Veritatis we współpracy z Akademią Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu – Akademią Nauk Stosowanych.

Uczestniczący w konferencji prezes Instytutu Pamięci Narodowej dr Karol Nawrocki w swoim wystąpieniu nakreślił tło zagłady Żydów w czasie II wojny światowej. Opowiedział też o działaniach podjętych dla obrony żydowskich obywateli II Rzeczypospolitej i „Żegocie” – humanitarnej organizacji podziemnej, powołanej dla organizowania pomocy Żydom w gettach i poza ich terenem.

Prezes IPN zwrócił uwagę na to, że: - relacje polskiego narodu z narodem żydowskim w XX wieku najczęściej, i trudno się temu dziwić, postrzegamy przez pryzmat wspólnego cierpienia. Tymczasem przed wspólnym cierpieniem była wspólnota – ciężka i skomplikowana, ale jednak wspólnota życia i wspólnej walki o Rzeczpospolitą.

Akcja Reinhardt, czyli zaplanowana i konsekwentnie realizowana przez Niemców akcja eksterminacji Żydów w Generalnym Gubernatorstwie, rozpoczęła się w nocy z 16 na 17 marca 1942 r.

Polskie Państwo Podziemne potępiło zbrodnię ludobójstwa, której dopuścili się niemieccy okupanci. Niestety, ówczesne środki logistyczne nie pozwalały na zbrojne wystąpienie w obronie Żydów. 11 sierpnia 1942 r. na ulicach Warszawy pojawiły się ulotki z tekstem odezwy autorstwa Zofii Kossak-Szczuckiej: „(...)Świat patrzy na tę zbrodnię, straszliwszą niż wszystko, co widziały dzieje – i milczy. (…) Tego milczenia dłużej tolerować nie można. Jakiekolwiek są jego pobudki – jest ono nikczemne. Wobec zbrodni nie wolno pozostawać biernym. Kto milczy w obliczu mordu – staje się wspólnikiem mordercy. Kto nie potępia – ten przyzwala.”

- Kilka tygodni później, 27 września 1942 r, z inicjatywy Zofii Kossak-Szczuckiej oraz Wandy Krahelskiej-Filipowiczowej, związanych z Polską Organizacją Demokratyczną i z organizacjami katolickimi, powołano Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom im. Konrada Żegoty (...) 4 grudnia tego samego roku Tymczasowy Komitet został przekształcony w działającą przy Delegaturze Rządu na Kraj Radę Pomocy Żydom „Żegota” – mówił prezes IPN, przedstawiając też zakres udzielanej pomocy.

Na zakończenie spotkania uczestnicy konferencji obejrzeli Park Pamięci Narodowej „Zachowali się jak trzeba”. Na stu trzymetrowych postumentach, ustawionych w wyłożonej granitem alei tworzącej kontur granic Polski, wypisane są nazwiska kilkudziesięciu tysięcy osób zaangażowanych w ratowanie Żydów w czasie II wojny światowej. Upamiętniono tu także sprawiedliwych Ukraińców, którzy zostali zamordowani przez swych rodaków za niesienie pomocy Polakom. Ważnym obiektem w Parku jest pawilon o symbolicznej nazwie „Polska krwią uświęcona” ze spisem miejscowości, w których podczas II wojny światowej Polacy byli prześladowani, aresztowani, torturowani i zabijani przez niemieckiego okupanta. Jest to także miejsce oddania hołdu polskim patriotom, jeńcom wojennym czy ofiarom zbrodni katyńskiej.

Na podst. ipn.gov.pl

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24