Zbliżają się święta Bożego Narodzenia. Przy tej okazji warto przemyśleć, jak w życiu społecznym i politycznym należy bronić prawdziwych wartości. Patrząc na współczesny świat, a szczególnie na europejską przestrzeń życia publicznego, widać wyraźnie, że wartości chrześcijańskie i sprawy dotyczące wiary, zwłaszcza katolickiej są coraz bardziej lekceważone, spychane na margines, ośmieszane, a nawet zwalczane w przestrzeni publicznej. Ma to oczywisty związek z postępującą ateizacją społeczeństwa zachodniego, a na gruncie europejskim z sukcesywnym oddalaniem się naszego kontynentu od korzeni chrześcijańskich, czyli odejściem od cywilizacji łacińskiej na rzecz libertyńskiego, lewicowo-nihilistycznego światopoglądu, który jest urzeczywistnieniem idei wolnomularskich, od kilkuset lat zatruwających umysły Europejczyków. Ich celem jest materializacja hasła novus ordo seclorum, czyli nowy prządek rzeczy, głoszonego przez masoński Zakon Iluminatów, założony przez Adama Weishaupta (1748-1830) pod koniec XVIII wieku. Środkiem do realizacji tego przewrotnego celu jest konsekwentny i systematyczny atak na Kościół katolicki oraz na organizacje społeczne czy polityczne nawiązujące do jego nauki społecznej. Stąd tak ważny jest dzisiaj aktywny udział katolików w życiu publicznym i troska o powrót Europy do swoich korzeni, jako antidotum na postępującą dechrystianizację.

Komisja Europejska opublikowała wewnętrzny poradnik „komunikacji inkluzywnej” z wymienionymi określeniami, których należy unikać, by nikogo nie obrazić. Dziennik „Le Figaro”, który dotarł do poradnika, pisze, że wśród słów obraźliwych znalazło się również Boże Narodzenie, które musi być wobec tego usunięte z nowomowy brukselskich klerków.

Polityka Niemiec w ostatnich dziesięcioleciach, zwłaszcza pod rządami Angeli Merkel, ale także teraz pod rządami kanclerza Olafa Scholza jest cały czas konsekwentna, czyli dąży do zbudowania hegemonii Niemiec w Europie, a przede wszystkim w Unii Europejskiej. Nowa umowa koalicyjna całkowicie obnażyła niemieckie plany na przyszłość, a zwłaszcza plany związane z UE. Okazuje się bowiem, że kanclerz Olaf Scholz i jego koalicjanci wprost chcą budowy superpaństwa unijnego (…). Unia Europejska jest projektem przede wszystkim niemieckim, który ma doprowadzić do tego, iż Niemcy powrócą do polityki światowej jako supermocarstwo – wskazał dr Bogusław Rogalski, ekspert ds. międzynarodowych, w audycji „Aktualności dnia” na antenie Radia Maryja.

Uwagę obserwatorów przyciągnęły w ostatnich dniach dwa wydarzenia, ważne dla przyszłości znajdującej się na zakręcie Europy. W Warszawie odbył się summit europejskich partii centro-prawicowych i patriotycznych, które w polskim konserwatyzmie szukają ratunku przed lewicowymi szaleństwami obecnej Unii Europejskiej. W Berlinie z kolei podpisano umowę nowego tamtejszego rządu, który widzi  przyszłość Europy jako państwa federacyjnego. „Umoralnionego” i sterowanego – rzecz jasna – przez Berlin vel Bruksela.

W poprzednich dwóch odcinkach „Na temat aktualiów obecnej chwili” były relacje o zakulisach niektórych wydarzeń w najnowszej historii Kościoła. To była sprawa zmarginalizowania Trydenckiej Mszy św., praktykowanej dotychczas w wielu wspólnotach katolickich. To była również sprawa kardynała Henryka Gulbinowicza, wobec którego pod sam koniec jego życia postawiono bardzo poważne zarzuty, które okazały się faktycznie bezzasadne.

Były polski polityk, zwany „premierem z Krakowa” (którym ostatecznie nie został), a obecnie uważny obserwator życia politycznego w kraju nad Wisłą, wykładowca akademicki Jan Maria Rokita udzielił interesującego wywiadu dla „Dziennika Polskiego”. W długiej rozmowie z Marcinem Mamoniem stawia mocną tezę, że świat pogrąża się „w jakieś antycywilizacyjne szaleństwo”, a u źródeł tego szaleństwa „leży jakaś tajemnicza wrogość, a nawet pogarda, wobec Boga i wobec rozumu”.

Podczas niedawnej pielgrzymki Franciszka do Grecji doszło do niecodziennego incydentu. W trakcie wizyty w siedzibie arcybiskupa Hieronima II (zwierzchnika greckiego Kościoła prawosławnego) w Atenach pewien starszy ksiądz wystąpił publicznie i nazwał dostojnego gościa z Rzymu „heretykiem”. Duchowny został natychmiast wyprowadzony na zewnątrz przez służby porządkowe, jednak sprawa szybko stała się głośna.

W pierwszym odcinku „Na temat aktualiów obecnej chwili” było odniesienie do 450. rocznicy bitwy pod Lepanto, która przypadała w dniu 7 października, jak również relacje o ważnych dla Kościoła wydarzeniach, które miały miejsce w tym dniu w roku bieżącym. Te relacje zapoznały z ukrytym za kulisami kontekstem ważnych wydarzeń jakie dziś tworzą historię współczesną Kościoła. Do znamiennych wydarzeń współczesnej historii Kościoła na pewno należy odnieść śmierć znanego dla wielu hierarchy, którego pierwsza rocznica śmierci przypada na listopad bieżącego roku. Również historia śmierci tego hierarchy, jego pogrzeb mają swój kontekst i swe zakulisy, w które warto wniknąć. Tym hierarchą jest Kardynał Henryk Gulbinowicz, którego pierwsza rocznica śmierci przypadała w dniu 16 listopada. Okoliczności, które towarzyszyły śmierci i pogrzebowi kardynała, były wielką gorzką niespodzianką i wstrząsnęły sercami wielu. O tym świadczy również artykuł Pani Liliany Narkowicz „W rocznicę śmierci ks. kard. Henryka Romana Gulbinowicza (1923-2020)” opublikowany w ubiegłym tygodniu (ROTA nr 1178).

Przy okazji kryzysu granicznego na wschodnich rubieżach Polski, zaatakowanych przez nielegalnych migrantów z Azji i Afryki Północnej, ujawniły się też w obliczu wojny hybrydowej różne postawy Polaków.

W roku bieżącym przypada 450. rocznica bitwy pod Lepanto. Była to bitwa morska stoczona 7 października 1571 na południowy zachód od Lepanto pomiędzy Imperium Osmańskim a Ligą Świętą. Lepanto, obecnie Nafpaktos, jest to port u wejścia do Zatoki Korynckiej. W 1571 roku flota Świętej Ligi pod dowództwem księcia Jana Austriackiego pokonała pod Lepanto flotę turecką w jednej z największych i najkrwawszych bitew morskich w dziejach świata.