Jeżówka przywędrowała do Europy z Ameryki Północnej i szybko zdobyła popularność. Jest to roślina, która w naturalnych warunkach osiąga nawet 180 cm wysokości, ale w uprawie ogrodowej jest znacznie niższa. Jej kłącza znajdujące się pod ziemią osiągają długość 15 cm. Od jej podstawy wyrastają naprzemianlegle grube i lancetowate liście, a swoje kwitnienie jeżówka rozpoczyna już w lipcu i może kwitnąć aż do października włącznie.

Z dużego środka o żółto-czerwonej barwie kwiatostanu rośliny wyrastają owalne i mocno wydłużone płatki, których kolor różni się w zależności od gatunku i odmiany jeżówki. Najczęściej spotykane są kwiaty o kolorze różowym, fioletowym, żółtym lub białym.

Największą popularnością cieszy się odmiana jeżówki purpurowej, która charakteryzuje się purpurowymi lub fioletowo-różowymi płatkami o długim i wąskim kształcie.

Do innych popularnych odmian jeżówki należą także: jeżówka biała; jeżówka wąskolistna; jeżówka różowa; jeżówka ciemnoróżowa; jeżówka żółta; jeżówka Green Eyes.

Jeżówkę należy siać już wczesną wiosną do inspektu, a sadzonki do gruntu przesadzać po kilku tygodniach. Natomiast w marcu jest jeszcze zbyt chłodno, więc w tym okresie roślina może być umieszczona jedynie w doniczce.

Gotowe sadzonki można rozsadzać do gruntu już od kwietnia do września jeszcze przed nadejściem przymrozków. Bylina zaraz po posadzeniu nie wydaje kwiatów, zakwita dopiero na następny rok.

Od prawidłowego posadzenia jeżówki zależy jej dalszy rozwój.

Sadzenie należy rozpocząć od wybrania odpowiedniego stanowiska. Najlepiej umieścić sadzonki w przepuszczalnej i żyznej glebie, w miejscu słonecznym lub lekko zacienionym. Roślina mocno się rozrasta i potrzebuje dużo przestrzeni, więc rozstawa sadzonek powinna wynosić około 30 cm.

Aby młoda sadzonka dobrze się czuła i szybko się przyjęła należy wykopać dołki o średnicy dwukrotnie większej od doniczki, w której rosła. Następnie ostrożnie wyjąć sadzonki z doniczek nie uszkadzając ich systemu korzeniowego, a wyciągając sadzonki z osłonek, trzymać łodygę rośliny jak najbliżej poziomu podłoża.

Sadzonki umieść w glebie tak, aby ziemia znajdowała się na tym samym poziomie, na którym podstawa łodygi łączy się z korzeniami.

Po posadzeniu trzeba delikatnie uklepać glebę wokół jeżówki i podlać roślinę, przy tym nie zapominając o ściółkowaniu gleby wokół sadzonek.

Jeżówka jest byliną wieloletnią, a jej podziemna część jest mrozoodporna i bez problemu może zimować w glebie oraz odrastać z powrotem po wiosennym przycięciu. Oznacza to, że przekwita ona dopiero zimą i odradza się, gdy nadchodzi wiosna.

Jeżówki będą dobrze się czuły w towarzystwie innych bylin, bo dzięki temu pozytywnie wpływają na siebie wzajemnie.

Oto rośliny, z którymi lubią być w sąsiedztwie jeżówki: rudbekia błyskotliwa, sadziec plamisty, ostróżka, floks, dzielżan, oraz niektóre odmiany krwawników.