Niektóre stare drzewa, a szczególnie w ogrodzie, warto postarać się uratować i zachować, spróbować zabezpieczyć przed dalszym próchnieniem. Stare drzewa obecne w ogrodzie uwielbiają ptaki. Dziuple, które powstały z powodu próchnienia stają się często domem dla sikorek, szpaków oraz muchołówek.

Uratowanie starego drzewa w ogrodzie wymaga sporo wysiłku ponieważ próchnienie drzewa jest zjawiskiem naturalnym. Jest to suchy proces gnilny, który wywołuje rozkład tkanek, a jego powodem są głównie grzyby. W wyniku rozkładu tkanek następuje rozkład drzewa i drewna – na przykład rozkład pnia. Taki proces może trwać od kilkunastu do kilkudziesięciu lat. Celuloza, hemiceluloza i lignina są składnikami drewna, które są bardzo trudne do chemicznego rozkładu. Jednakże dzięki wytwarzanym przez siebie enzymom świetnie z tym radzą głównie grzyby nadrzewne i często są to jedyne organizmy, które potrafią to zrobić.

Aby uratować i wzmocnić spróchniałe drzewo należy oczyścić i uzupełnić ubytki. Usunąć jedynie miękkie, spróchniałe drewno, nie naruszając części zdrowych. Przy niewielkich ubytkach wypełnia się je mieszanką trocin i smoły. Natomiast na głębsze ubytki należy założyć dreny tzw. „odwadniacze”, by woda nie przedostawała się do wnętrza.

W przypadku potrzeby ubytek po przesuszeniu należy zaimpregnować środkiem grzybobójczym.

W pierwszą kolej powierzchnię ubytku należy wygładzić i zabezpieczyć środkiem powierzchniowym do ochrony drewna, a gdy wyschnie, użyć impregnatu. Zabezpieczaną powierzchnię trzeba pomalować trzykrotnie. Dokonuje się tego z wielką precyzją, ponieważ taki środek może uszkodzić żywe tkanki drzewa. Dlatego pokrywa się nim wyłącznie tkanki martwe.

Pielęgnacja starych drzew polega także na bieżącym usuwaniu uschniętych i wyłamanych gałęzi.

Aby odciążyć koronę, wykonuje się cięcia sanitarne oraz korygujące, co z pewnością przedłuża żywotność drzewa. Podobne cięcia ogranicza się jednak do minimum, gdyż stare drzewa źle znoszą przycinanie. Miejsca po cięciu należy zabezpieczyć preparatem chroniącym przed infekcjami.

W celu zabezpieczenia spróchniałego drzewa stosuje się także specjalne wiązania, odciągi i podpory, których celem jest poprawienie jego statyki. Wiązania stosowane są wtedy, gdy istnieje ryzyko rozłamania korony. W miejscu, w którym konary się rozwidlają, należy założyć łączący je pręt. Stalową liną, czyli „wiązaniem elastycznym” łączy się z kolei konar grożący odłamaniem z konarem stabilnym.

W przypadku, gdy drzewo odchyliło się od pionu i mogłoby się zawalić stosuje się odciągi. Odciągi wykonuje są z lin stalowych, które służą zwiększeniu stabilności drzewa.

Jeżeli drzewo jest już bardzo odchylone od pionu należy zastosować podpory.

Spróchniałe drzewo w ogrodzie jest zagrożeniem, ponieważ może się przewrócić.

Zdarza się, że drzewo jest za bardzo spróchniałe i nie da się go uratować, więc musi być wycięte.