Nowy premier Grecji, lewicowy radykał Aleksis Tsipras może stać się grabarzem zjednoczonej Europy, grzmią media w różnych krajach Starego Kontynentu. Zaledwie zdążył objąć swój urząd, a już pokazał, na co go stać. Tonący w długach kraj zamierza ratować stosując szantaż wobec wierzycieli, domagając się np. spłat reparacji wojennych od Niemiec.

Jeżeli odświeżymy sobie trochę pamięć, to z łatwością przypomnimy, jak zaledwie przed 5-6 latami jednogłośnie niemal optowaliśmy i w Sejmie, i poza nim za powołaniem na Litwie wojska zawodowego. Byliśmy wręcz dumni, że jako jedni z pierwszych w tej części Europy uzawodowiliśmy swoją armię, która w ten sposób miała być lepiej przygotowana do stawiania czoła współczesnym zagrożeniom.

Prezydent Dalia Grybauskaite na tradycyjnej dorocznej konferencji prasowej, relacjonując dokonania w polityce zagranicznej za ostatni rok, wiele uwagi poświęciła zagrożeniom z powodu sytuacji na Ukrainie. Przy tej okazji po raz kolejny Rosję nazwała państwem „terrorystycznym". Zapytana jednak przez dziennikarzy, jakie błędy popełniła sama prezydent w trudnym minionym roku, bez zastanowienia odpaliła, że ona błędów nie popełnia.

Dzisiejszy komentarz rozpocznę pewną wstępną dygresją, która, moim zdaniem, będzie istotna, gdy przyjdzie czas na puentę.

Październik dla najnowszej historii Wilna jest miesiącem szczególnym. W okresie międzywojennym w tym właśnie miesiącu do miasta wkraczały na zmianę (w różnych okresach) raz wojsko polskie, raz litewskie. Obydwa zajęcia Grodu Giedymina miały swoją historię.

23 sierpnia przypada 25. rocznica pamiętnego wydarzenia, które do historii przeszło jako Szlak Bałtycki. Ćwierć wieku temu, niesieni duchem wolności, mieszkańcy trzech republik bałtyckich utworzyli żywy łańcuch ludzki łączący stolice Litwy, Łotwy i Estonii.

Poseł Valentinas Stundys, który ostatnio (po tym, gdy u „landsbergisowców" nie stało Songaily) robi za eksperta ds. polskich w partii konserwatystów, zgłosił do laski marszałkowskiej pomysł, jak doskonalić politykę wobec mniejszości narodowych. Należy w tym celu powołać dwustronną komisję rządu i wspólnot narodowych, proponuje parlamentarzysta w swym projekcie.

4 czerwca 1989 roku w Polsce odbyły się pierwsze wolne wybory od zakończenia II wojny światowej. Zapoczątkowały one upadek komunizmu nad Wisłą i w dalszej perspektywie kardynalne zmiany w Europie Środkowo-Wschodniej. Można więc rzec: Mur Berliński upadł, bo wcześniej była polska „Solidarność".

Wybory do Parlamentu Europejskiego mamy za sobą. Na Litwie głosy wyborców rozłożyły się równomiernie. W mniej więcej równych proporcjach do Brukseli oddelegujemy (używając europejskiej terminologii) socjalistów, chadeków, liberałów. Ponadto w przyszłym europarlamencie zasilimy też mniejsze frakcje ciesząc się przy okazji, że jako litewscy Polacy na forum PE będziemy nadal mówić własnym głosem. Czy to się komuś podoba, czy nie...

W drugiej turze wyborów prezydenckich wybór dla nas, litewskich Polaków, nie będzie już tak oczywisty, jak to było w turze pierwszej. Idąc jednak do urny wyborczej na ważniejsze dla nas wybory do Parlamentu Europejskiego wiem na pewno, że na karcie do głosowania na prezydenta nie zagłosuję na Grybauskaitė.