Już drugi po premierze Skvernelisie najwyższy rangą polityk nowej władzy – przewodniczący Sejmu Viktoras Pranckietis opowiedział się za naprawą stosunków z Polską. Robiąc to nie rozwiał jednak moich wątpliwości, czy jest dostatecznie zdeterminowany, by podjąć się zadania, które – jak sam to ujął – „może poruszyć wielką wodę”.

Ponad 100 tys. osób wzięło udział w uroczystościach w krakowskich Łagiewnikach, podczas których wierni Kościoła katolickiego uroczyście ślubowali uznanie panowania Chrystusa Króla nad narodem polskim.

Opozycją okrzyknąwszy się, konserwatyści i liberałowie, zanim jeszcze rozpoczęli swą opozycyjną działalność, już „prisidirbo”. Owładnięci manią pierwszeństwa partie zaczynają walczyć ze sobą, stając się niejako wzajemną opozycją w opozycji.

W Polsce po zmianie władz zostały nagłośnione ogromne patologie w zakresie reprywatyzacji znacjonalizowanego przez komunistów mienia. Okazało się np., że w stolicy naszego zachodniego sąsiada działała przez lata mafia urzędniczo-prawnicza, która wyłudzała od miasta nieruchomości warte setek milionów złotych. Z analogicznym procederem mieliśmy do czynienia w Wilnie, o czym też swego czasu alarmowały litewskie media.

Prezydent jako reprezentantce wszystkich obywateli kraju w wyborach parlamentarnych przysługuje rola arbitra elegancji. Może wzywać obywateli do pójścia na wybory, do spełnienia swego obywatelskiego obowiązku, do głosowania według swego sumienia, ale nie może agitować za konkretną partią. Tymczasem Grybauskaite w sposób zawoalowany, owszem, ale też czytelny na tyle, by dotarło nawet do niezbyt rozgarniętych politycznie obywateli, wzywała do głosowania na swoich pupilków politycznych.

Nie zawsze mam czas, aby przejrzeć komentarze pod moimi felietonami. Dlatego dopiero drogą pantoflową dotarło do mnie, że na jeden z moich ostatnich tekstów, w którym komentuję skład gabinetu cieni konserwatystów, zareagował poseł tej parii, jeden z bohaterów felietonu Vytautas Juozapaitis.

Im bardziej kampania wyborcza do parlamentu się rozkręca, tym gorzej jest w stołecznej koalicji konserwatystów i liberałów. „Partnerzy” koalicyjni chwytają się sobie za klapki marynarek oskarżając się wzajemnie o wykorzystywanie samorządowych pieniędzy i urzędów do robienia kampanii wyborczej swym partiom. Jak tak dalej pójdzie, można będzie stawiać pytanie, czy stołeczna koalicja przetrwa wybory.

Na miesiąc przed wyborami konserwatyści, których rankingi poparcia są dalekie od zachwytu, ogłosili swój gabinet cieni. Tłoczno w nim od znajomych twarzy.

Nowela Bolesława Prusa „Placówka” weszła do kanonu polskiej klasyki jako symbol obrony polskości, polskiej ziemi przed niemiecką agresywną kolonizacją.

Centrum Studiów Europy Wschodniej postanowiło zbadać stopień lojalności litewskich mniejszości narodowych wobec swego państwa. W tym celu zamówiło w jednej z pracowni badań opinii publicznej sondaż (spec. tyrimas), który miałby pokazać, czy przedstawiciele mniejszości narodowych broniłyby Litwy, gdyby ta została zaatakowana.