Podbiał pospolity zwykle rośnie przy źródłach i nad brzegami wód, na wilgotnych polach, skrajach lasów, glebach gliniastych, wapiennych wzgórzach i nasypach. Zaledwie wiosenne słoneczko muśnie ziemię, roślina obficie rozkwita.
Jadalne są kwiaty, liście i młode łodyżki. Kwiaty powinniśmy zbierać zaraz po tym, jak zakwitną. Ścinamy same koszyczki kwiatowe. Liście zbieramy wiosną, w dni pogodne, do czasu, aż zacznie pojawiać się na nich rdza. Najlepiej suszyć je na słońcu lub w piekarniku (w temperaturze 40 stopni) – zaraz po zebraniu, bo szybko czarnieją. Przechowujemy je w szczelnie zamkniętych pojemnikach.
Kwiaty podbiału zawierają olejki eteryczne i flawonoidy. Liście zaś związki śluzowe, kwasy polifenolowe, związki cynku i garbniki. Kwiaty podbiału mają silniejsze działanie rozkurczowe na oskrzela niż liście. Liście podbiału stosuje się przy anginach, przeziębieniach, zapaleniach błon śluzowych, krtani i jamy ustnej.
Podbiał ma również silne działanie wykrztuśne, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, przeciwskurczowe, osłaniające drogi oddechowe i przewód pokarmowy. Stosowany jest przy zapaleniach oskrzeli, gardła, silnym kaszlu (również u palaczy).
Sok ze świeżych liści i kwiatów można wycisnąć w zwykłej sokowirówce. Następnie zasypać go cukrem lub dodać łyżeczkę miodu (miód jest bardziej efektowny), aby pozbyć się goryczki. Można też wlać sok do alkoholu (w proporcjach – pół na pół) i przechowywać aż do momentu, gdy zajdzie potrzeba na użycie leku. Liście lub proszek z liści podbiału dodaje się do kąpieli leczniczych – wspomaga leczenie wrzodów, ran, ropni, odcisków, pękających brodawek i ran.
Z podbiału można także robić okłady na odciski i na inne urazy stóp. Przynosi to ulgę i przyśpiesza gojenie zadraśnięć skórnych.
Leczenie podbiałem powinno trwać nie dłużej niż 6 tygodni.
Odwar z podbiału : 1 łyżka kwiatów, 1 łyżka liści, 1 szklanka wody.
Suszone kwiaty i liście zaparzamy w szklance wody i pijemy 3-4 razy dziennie, po 1 szklance, między posiłkami.
W przypadku, gdy chodzi o kuracje kosmetyczne, to podbiał także chętnie przychodzi z pomocą.
Odwar z podbiału powinny stosować osoby z tłustą cerą, mające problem z wypryskami i plamkami żółciowymi.
Wystarczy 2 łyżki suszonych kwiatów zalać szklanką wody i gotować przez 10 minut. Po odcedzeniu taką mieszanką powinno się przemywać twarz lub stosować jako okład.
Podbiał przydatny jest także w kuchni. Po ususzeniu kwiatów i młodych liści z łodyżkami można je parzyć jak herbatę lub robić z nich syrop. Podbiał przyrządzamy tak samo jak szpinak – najsmaczniejszy jest w wersji smażonej. To doskonały dodatek do zup, sałatek i farszów.
Między innymi w Polsce na Podhalu z liści podbiału robiono polewkę. We wsi Krzymosze koło Siedlec podbiał gotowano wraz z kaszą i podawano jako danie obiadowe. Na Ukrainie i w Rumunii liście podbiału wykorzystuje się do dnia dzisiejszego np. dodając go do gołąbków. Gołąbki z kukurydzy, kaszy gryczanej lub jaglanej zawija się w okazałe liście podbiału. Zarówno liście jak i kwiaty można kupić na każdym rumuńskim targu, bo są tak popularne jak jabłka, ziemniaki czy sałata.
Zakiszone liście podbiału nadają się również na pasze dla zwierząt.
Składniki sałatki z podbiału, twarożku i roszponki:
3-4 świeże kwiaty podbiału pospolitego, 2 garście roszponki (lub innej ulubionej sałaty), 120 g twarożku (może być też kozi), kilka listków mięty i bazylii, ½ łyżki soku z cytryny, 4 łyżki oliwy z oliwek, 3 rzodkiewki, łyżka miodu, sól i pieprz.
Przygotowanie:
Sos – zioła posiekać, zmieszać z sokiem z cytryny, oliwą z oliwek, miodem. Przyprawić solą i pieprzem.
Sałatka – umyte rzodkiewki wrzucić na wrzącą wodę i gotować 5 minut. Po ostudzeniu przekroić na pół. Na talerzu ułożyć umytą roszponkę, rzodkiewki, pokruszony twarożek i kwiaty podbiału. Całość polać sosem.
Deccoria.pl
