Bezprecedensowa manifestacja polskości na Grodzieńszczyźnie. Dzięki akcji młodych działaczy kresowych w miejscowościach zamieszkanych przez Polaków pojawiły się tabliczki z nazwami ulic w języku państwowym i polskim.

Po kilku latach sporów sąd ostatecznie uznał, że dwujęzyczne tabliczki z nazwami ulic w Wilnie nie naruszają prawa.

4 maja 2017 roku w Parlamencie Europejskim (PE) odbyło się wysłuchanie publiczne poświęcone sprawom dyskryminacji obywateli oraz ochronie praw mniejszości w UE.

Tablice z nielitewskimi nazwami ulic w Wilnie są zgodne z prawem, orzekł Wileński Okręgowy Sąd Administracyjny.

15 lutego Wileński Okręgowy Sąd Administracyjny ma orzec, czy nielitewskie nazwy ulic w stolicy są zgodne z prawem. Dwujęzyczne napisy zaskarżyła w sądzie pełnomocnik rządu w okręgu wileńskim.

W Wilnie w niedzielę zerwano tabliczkę z nazwą ulicy Warszawskiej w języku polskim.

Mandaty zapłacone, sprawy sądowe pozamykane. Wydawałoby się, że w kwestii kar za polskie tablice z nazwami ulic dla dyrektora administracji samorządu rejonu solecznickiego została postawiona kropka. Okazuje się, że nie.

Rząd Republiki Czeskiej uchwalił w ubiegłym tygodniu propozycję nowelizacji ustawy o gminach, która zmieni warunki umieszczania napisów w języku mniejszości narodowych - informuje portal Głos Ludu.

5 lutego, we czwartek, sejmowy komitet ds. oświaty, nauki i kultury wraz z Państwową Komisją Języka Litewskiego organizują konferencję poświęconą 20-leciu Ustawy o języku państwowym.

- Wszystkie dwujęzyczne tablice z nazwami ulic, które były umieszczone na domach prywatnych w rejonie solecznickim, nadal tam są – zapewnia dyrektor administracji samorządu rejonu solecznickiego Józef Rybak, ucinając wszelkie spekulacje, jakie pojawiły się w mediach po wczorajszym posiedzeniu sądu w Druskiennikach.

Strona 1 z 2

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24