We wtorek, 7 grudnia minie 5. rocznica śmierci Gabriela Jana Mincewicza, prezesa Związku Polaków na Litwie w latach 1991-1994, posła na Sejm RL 1992-2004 r., wieloletniego wicemera Samorządu Rejonu Wileńskiego, założyciela i niestrudzony kierownika Reprezentacyjnego Polskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Wileńszczyzna”.

„Praca była dla niego misją. Nie zmarnował talentów, które dał mu Bóg. Całym swoim życiem był oddany Wileńszczyźnie” – powiedziała mer rejonu wileńskiego Maria Rekść podczas poświęcenia pomnika na grobie śp. Gabriela Jana Mincewicza. Dzisiaj mija 3. rocznica tego zasłużonego działacza na rzecz polskiej kultury i oświaty na Litwie, poety, kompozytora, teologa, posła i wieloletniego wicemera rejonu wileńskiego.

W niedzielę, 18 czerwca, w Domu Kultury Polskiej w Wilnie odbył się wieczór pamięci Gabriela Jana Mincewicza, znanego pedagoga, działacza społecznego, kompozytora, poety oraz polityka polskiego na Litwie.

Pieśni, tańce i poezja na chwałę Pana zabrzmiały w niedzielne popołudnie w Domu Kultury Polskiej w Wilnie – odbył się Festiwal Pieśni i Poezji Religijnej „Ciebie, Boże, Wysławiamy”.

W sobotę w kościele św. Piotra i Pawła w Wilnie odbyły się uroczystości pogrzebowe Jana Gabriela Mincewicza – posła na Sejm RL trzech kadencji, wicemera rejonu wileńskiego, założyciela i kierownika zespołu pieśni i tańca „Wileńszczyzna”, doktora nauk teologicznych, działacza społecznego. Był wielkim patriotą Ziemi Wileńskiej. Spoczął na cmentarzu na Antokolu.

7 grudnia zmarł w Wilnie dr Jan Mincewicz - polityk i muzykolog, działacz społeczny, wicemer rejonu wileńskiego, założyciel i kierownik Zespołu Pieśni i Tańca „Wileńszczyzna”.

7 grudnia tego roku, we środę, Wileńszczyzna doświadczyła olbrzymiej straty - do Domu Pana odszedł dr Jan Mincewicz. Nad stratą boleją nie tylko Polacy na Litwie, ale też Rodacy w Macierzy. Z Polski płyną kondolencje. Władze Rzeczypospolitej Polskiej żegnają Zmarłego, nie szczędząc ciepłych słów i uznania dla dorobku śp. Jana Mincewicza.

7 grudnia, w Godzinę Miłosierdzia, w szpitalu w Wilnie zmarł dr Jan Mincewicz - polityk i muzykolog, działacz społeczny, wicemer rejonu wileńskiego, założyciel i kierownik Zespołu Pieśni i Tańca „Wileńszczyzna”. To ogromna strata dla polskiej mniejszości na Litwie, o której mówią wszyscy liderzy Polaków Wileńszczyzny. Poniżej zamieszczamy refleksje czołowych działaczy mniejszości polskiej na Litwie. Wszyscy mówią o smutku, żalu i niepowetowanej stracie, jaką dla Wileńszczyzny jest śmierć niestrudzonego Jana Mincewicza.

„Widziałem Boga, niby ziarno w życie,
Spokojne, ciche, nieponętne, małe.
Lecz niesie Ono w sobie siłę życia,
Na dobrym gruncie wyda plon wspaniały.

O Boże, daj, niech Święte Twoje Ziarno
Grunt znajdzie w serca mego głębi.
Daj wypleć osty i pokrzywy marne,
Niech nigdy nic rośliny Twej nie zgnębi.”

(Jan Gabriel Mincewicz, 1978 rok)

Strona 1 z 3

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • 23 kwietnia 2025 

    Środa w oktawie Wielkanocy

    Łk 24, 13-35

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    W pierwszym dniu tygodnia dwóch z uczniów Jezusa szło do wsi zwanej Emaus, oddalonej sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i zastanawiali się, sam Jezus przybliżył się do nich i szedł z nimi. Lecz ich oczy były jakby przyćmione i nie mogli Go rozpoznać. Odezwał się do nich: „Cóż to za rozmowy prowadzicie ze sobą w drodze?”. Przystanęli smutni. Jeden z nich, któremu na imię było Kleofas, podjął rozmowę: „Jesteś chyba jedynym z przebywających w Jeruzalem, który nie dowiedział się o tym, co się tam w tych dniach stało?”. Zapytał ich: „O czym?”. Wtedy Mu powiedzieli: „O Jezusie z Nazaretu, proroku potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i wobec całego ludu. Wyżsi kapłani i nasi przywódcy wydali na Niego wyrok śmierci i ukrzyżowali Go. A my mieliśmy nadzieję, że to On wyzwoli Izraela. Tymczasem upływa już trzeci dzień od tego wydarzenia. Co więcej, niektóre z naszych kobiet wprawiły nas w zdumienie. Gdy wczesnym rankiem poszły do grobu, nie znalazły Jego ciała. Wróciły, mówiąc, że widziały aniołów, którzy zapewnili, że On żyje. Niektórzy spośród nas poszli do grobu i zastali wszystko tak, jak powiedziały kobiety, ale Jego nie widzieli”. Wtedy On im powiedział: „O nierozumni i leniwi w sercu! Nie wierzycie w to wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Chrystus nie musiał tego cierpieć i wejść do swej chwały?”. I zaczynając od Mojżesza, przez wszystkich proroków, wyjaśniał im, co odnosiło się do Niego we wszystkich Pismach. I zbliżyli się do wsi, do której zdążali, a On sprawiał wrażenie, że idzie dalej. Lecz oni nalegali: „Zostań z nami, gdyż zbliża się wieczór i dzień dobiega końca”. Wszedł więc, aby pozostać z nimi. Gdy zasiedli do stołu, On wziął chleb, odmówił modlitwę uwielbienia, połamał i dawał im. Wtedy otworzyły się im oczy i rozpoznali Go. Lecz On stał się dla nich niewidzialny. I mówili do siebie: „Czy serce nie rozpalało się w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i wyjaśniał nam Pisma?”. W tej samej chwili wybrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam znaleźli zgromadzonych Jedenastu i innych z nimi, którzy mówili: „Pan prawdziwie zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi”. Także oni opowiadali o tym, co im się przydarzyło w drodze i jak dał się im poznać przy łamaniu chleba.

    Czytaj dalej...

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24