„Całym swoim życiem był oddany Wileńszczyźnie”. 3. rocznica śmierci Gabriela Jana Mincewicza

2019-12-07, 15:13
Oceń ten artykuł
(2 głosów)
Po Mszy św. odbyło się poświęcenie pomnika na grobie Gabriela Jana Mincewicza na Wzgórzu Artystów na Cmentarzu Antokolskim Po Mszy św. odbyło się poświęcenie pomnika na grobie Gabriela Jana Mincewicza na Wzgórzu Artystów na Cmentarzu Antokolskim © L24 (fot. Marlena Paszkowska)

„Praca była dla niego misją. Nie zmarnował talentów, które dał mu Bóg. Całym swoim życiem był oddany Wileńszczyźnie” – powiedziała mer rejonu wileńskiego Maria Rekść podczas poświęcenia pomnika na grobie śp. Gabriela Jana Mincewicza. Dzisiaj mija 3. rocznica tego zasłużonego działacza na rzecz polskiej kultury i oświaty na Litwie, poety, kompozytora, teologa, posła i wieloletniego wicemera rejonu wileńskiego.

Dzisiaj, w trzecią rocznicę śmierci śp. Gabriela Jana Mincewicza w kościele św. św. Piotra i Pawła w Wilnie została odprawiona Msza św. w intencji zmarłego.

Człowiek niezwykłej aktywności

Jak podkreślił podczas nabożeństwa proboszcz ks. Wojciech Górlicki, śp. Gabriel Jan Mincewicz należał do takich ludzi, „którzy w taki sposób przeszli przez życie, że ich osobowość ciągle żyje wśród nas, zostawiając tam ślad swoją aktywnością, swoim dobrem, swoim pozytywnym działaniem”.

„Urodził się w Święto Zwiastowania Pańskiego, 25 marca, a zmarł w wigilię Niepokalanego Poczęcia NMP. Można powiedzieć, że jego życie zostało wpisane w te wielkie maryjne święta, ale jednocześnie w całym swoim życiu pięknie po chrześcijańsku służył ludziom swojej drogi – mówił kapłan. – My, księża nieraz czuliśmy jego presję, kiedy nam przypominał, że jest kolejny festiwal „Ciebie, Boże wysławiamy”, kiedy przypominał nam o różnych świętach, dzwonił, troszczył się”.

Proboszcz podkreślił, że śp. Gabriel Jan Mincewicz pięknie wypełniał chrześcijańskie przesłanie, do którego nawołuje nas Jezus i apostołowie, czyli podejmował działania do tego, aby zmieniać świat na lepsze.

„Wielu wśród nas pamięta naszego zmarłego brata jako człowieka niezwykłej aktywności i to do końca swoich dni. Zostawił tak wiele dobrych dzieł, tak wiele inicjatyw, które są zadaniem, aby nadal je kontynuować (...). Dziękujemy Bogu za życie, działalność, twórczość, za piękne przejście przez ten świat Jana Gabriela Mincewicza” – powiedział ks. Górlicki.

Poeta, muzyk, polityk, teolog

Po nabożeństwie, które zgromadziło krewnych, znajomych, byłych współpracowników i wielu przyjaciół śp. Gabriela Jana Mincewicza, odbyło się poświęcenie pomnika na jego grobie na Wzgórzu Artystów na Cmentarzu Antokolskim. Na nagrobku wyryto słowa: poeta, muzyk, polityk, teolog.

Nad grobem wspólnie zaśpiewano pieśń „Wileńszczyzny drogi kraj” autorstwa Gabriela Jana Mincewicza, która stała się hymnem Ziemi Wileńskiej.

„Praca była dla niego misją. Nie zmarnował talentów, które dał mu Bóg. Całym swoim życiem był oddany Wileńszczyźnie. Pracował do ostatniego dnia swojego życia” – powiedziała mer rejonu wileńskiego Maria Rekść. Podzieliła się swoimi wspomnieniami o śp. Mincewiczu. Podkreśliła, że był wielkim patriotą swej ojczyzny. Wiele zrobił dla polskości, kultury i oświaty na Ziemi Wileńskiej.

„Nie marnował czasu. Śmiało szedł przez życie. Skromny, ale wymagający. Wymagał od siebie i innych. Tworzył dla naszej przyszłości, dla przyszłych pokoleń. Będziemy pamiętać o jego dziełach. I co najważniejsze, przekażemy jego dokonania dla młodych, aby go naśladowali i o nim pamiętali” – mówiła mer.

Wileńszczyzna będzie żyła dzięki jego pracy”

To, że pamięć o tym człowieku na pewno nie zaginie na Wileńszczyźnie, podkreślił podczas uroczystości przewodniczący Akcji Wyborczej Polaków na Litwie-Związku Chrześcijańskiego Rodzin, poseł do Parlamentu Europejskiego Waldemar Tomaszewski. „Już dzisiaj są podejmowane kroki i decyzje w celu upamiętnienia śp. Mincewicza. Dzisiejszy pomnik to obowiązek katolicki, ale została też nazwana ulica jego imieniem. Myślę, że będą nazywane też szkoły, zespoły i Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie, bo taka inicjatywa została już zaaprobowana” – mówił lider AWPL-ZChR.

„Dziękujemy Opatrzności, Stwórcy, że dała Wileńszczyźnie tak wielkiego człowieka. Mamy dzięki jego talentowi hymn Wileńszczyzny. Już po jego śmierci została zaaprobowana flaga Wileńszczyzny. Wileńszczyzna będzie żyła dzięki jego pracy” – powiedział Tomaszewski.

Dr Gabriel Jan Mincewicz (1938-2016) to zasłużony działacz na rzecz polskiej kultury na Litwie. Założyciel i kierownik Reprezentacyjnego Polskiego Zespołu Pieśni i Tańca „Wileńszczyzna”, inicjator Festiwalu Kultury Polskiej na Litwie „Kwiaty Polskie” i Festiwalu Pieśni i Poezji Religijnej „Ciebie, Boże, wysławiamy”. Był też poetą i kompozytorem. Gromadził folklor ojczystych stron. Wydał kilka zbiorów piosenek (m.in. „Pieśni Wileńszczyzny”) i podręczników do muzyki. Jest autorem ponad 30 pieśni, w tym takich pięknych i popularnych piosenek o Ziemi Wileńskiej jak „Wileńszczyzna drogi kraj”, „Ojcowizna”, „Polonez wileński”. 

Aktywnie udzielał się politycznie i społecznie, szczególnie na niwie oświaty. Był posłem na Sejm RL trzech kadencji. Przez wiele lat zajmował stanowisko wicemera rejonu wileńskiego.

Imię śp. Gabriela Jana Mincewicza nosi jedna z ulic w gminie Rukojnie w rejonie wileńskim.

Media

Komentarze   

 
#8 Adam 2019-12-17 15:01
Ponoć nie ma ludzi niezastąpionych. Ale zastąpić Mincewicza wydaje się niemożliwością.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#7 Marta 2019-12-17 15:00
Jak pouczał nas poeta ks. Twardowski - śpieszmy się kochać ludzi bo tak szybko odchodzą!...
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#6 Tymon 2019-12-11 18:02
Inicjatywa utworzenia Muzeum Szkolnictwa na Wileńszczyźnie imieniem Gabriela Jana Mincewicza, o czym wspomniał lider AWPL-ZChR, to doskonały pomysł. W całości popieram!
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#5 Ewa 2019-12-09 21:04
To na pewno - Jan Mincewicz nie zmarnował talentów, które dał mu Bóg, tylko pięknie je rozwijał.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#4 tad 2019-12-08 10:24
Jan Mincewicz byl numer jeden na Wilenszczyznie. Na poczatku lat 90ych od Ostrej Bramy prowadzil najwieksze, tysieczne tlumy wiernych do Kaliwarii Wilenskiej , tylko ks D. Stanczyk mogl sie doruwniac.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#3 R.I.P. 2019-12-08 01:24
Pięknie powiedział ks. Górlicki, że śp. Gabriel Jan Mincewicz w taki sposób przeszedł przez życie, że jego osobowość ciągle żyje wśród nas, zostawiając wyraźny ślad swoją aktywnością, swoim dobrem, swoim pozytywnym działaniem, wieloma dziełami które wciąż trwają.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#2 Marek 2019-12-08 01:18
Pan Mincewicz był człowiekiem wielu talentów i wielu dokonań, które po sobie pozostawił. Jego spuścizna jest wciąż żywa i nadal sławi jego ukochaną Ziemię Wileńską.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 
 
#1 rodak 2019-12-07 16:07
Cudowna Msza Sw,gustowny pomnik,tak wiele ludzi.Zuchy Polacy Wilenszczyzny,dla ktorej Jan Mincewicz tak wiele zrobil dobrego.
Cytować | Zgłoś administratorowi
 

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Sobota, 23 listopada 2024 

    św. Klemensa I, papieża i męczennika, św. Kolumbana, opata, wspomnienie

    Łk 20, 27-40

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Do Jezusa przyszli niektórzy z saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zapytali Go: „Nauczycielu, Mojżesz tak nam napisał: «Jeśli ktoś żonaty umrze bezdzietnie, to jego brat niech poślubi wdowę i da potomstwo swemu bratu». Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł bezdzietnie. Potem drugi i trzeci ożenił się z wdową. I podobnie następni, aż do siódmego. Lecz nie pozostawili po sobie potomstwa i pomarli. Po nich umarła i ta kobieta. Gdy nastąpi zmartwychwstanie, którego z nich będzie żoną? Siedmiu bowiem miało ją za żonę”. Jezus im odpowiedział: „Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy zostają uznani za godnych osiągnięcia wieczności i powstania z martwych, ani się nie żenią, ani za mąż nie wychodzą. Gdyż już nie mogą umrzeć, są bowiem równi aniołom i jako uczestnicy zmartwychwstania są synami Bożymi. O tym zaś, że umarli zmartwychwstają, zaznaczył także Mojżesz w opowiadaniu o krzewie. Nazywa tam Pana Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Przecież Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych. Wszyscy bowiem dla Niego żyją”. W odpowiedzi na to niektórzy z nauczycieli Pisma przyznali: „Nauczycielu, dobrze powiedziałeś”. I już nie mieli odwagi o nic Go pytać.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24