16. czerwca 2018 roku w klasztorze OO. Franciszkanów w Wilnie odbyła się Międzynarodowa konferencja naukowa „Boże macierzyństwo Maryi w aspekcie historii narodów polskiego i litewskiego”.

Franciszkanin o. Marek Adam Dettlaff znany jest w wileńskim środowisku jako człowiek, który całe swoje zawodowe (czyt. kapłańskie) życie poświęcił porzuconej, zniszczonej i zaniedbanej najstarszej świątyni Wilna – kościołowi pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na Piaskach. Co ciekawe, że to, co – wydaje się na pierwszy rzut oka – jednym z głównych jego działań, jest zaledwie dodatkiem jego kapłańskiej posługi. Wszak, jak mówi, to służba ludziom stanowi cel i sens jego życia. Zaś odzyskany kościół, potem – klasztor, to zaledwie środki w drodze do pozyskania dusz ludzkich dla Boga.

Święta Bożego Narodzenia w kościele pw. św. Franciszka i św. Bernarda (bernardyński) w Wilnie nie mogą się obejść bez żywej szopki, która stała się już tradycją.

Więzień obozowy upomniał się w obozie śmierci o prawo do życia niewinnego człowieka – jednego z milionów – tak o św. Maksymilianie Marii Kolbem mówił papież Jan Paweł II. Od niedzieli, 22 października, gdy Kościół obchodził Dzień Misyjny i liturgiczne wspomnienie świętego papieża Polaka, w świątyni pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wilnie można obejrzeć wystawę poświęconą życiu i działalności tego świętego franciszkanina: wydawcy religijnej prasy, misjonarza, bohatera, który oddał swoje życie za bliźniego.

W niedzielę, 27 sierpnia, został ponownie poświęcony klasztor franciszkański w Wilnie, odzyskany po 77 latach.

W najbliższą niedzielę, 27 sierpnia 2017 roku w Wilnie, odbędzie się uroczystość ponownego poświęcenia odzyskanego klasztoru pw. Wniebowzięcia NMP w Wilnie. 

„Gdy po wojnie światowej – wśród dziejowych przełomów – zew „Wolności” potężnym akordem rozbrzmiał po krainach Ojczyzny, wtedy w naszych franciszkańskich sercach zabłysła nadzieja i otucha odzyskania klasztoru i kościoła! I przyszliśmy do Wilna… Klasztor i kościół były zajęte, jednak niezrażeni (…) zaczęliśmy pukać do bram rządu o świątynię”. O tym, że historia lubi się powtarzać, franciszkanie wiedzą najlepiej, a powyższy cytat wcale nie został opublikowany przed pół rokiem, gdy synowie św. Franciszka odzyskali klasztor przy ul. Trockiej w Wilnie, tylko pochodzi z przedwojennej broszurki „Chrzciciele Litwy” autorstwa ks. Władysława Staicha. Wszak, gdy w międzywojniu franciszkanie powrócili do grodu nad Wilią, też musieli u ówczesnych władz upominać się o swoje – wtedy (mienie zakonne skasowały władze carskie po Powstaniu Styczniowym) na odzyskanie klasztoru czekali 74 lata; dzisiaj (po zagrabieniu przez władze radzieckie) – 76 lat (w niepodległej już Litwie – 26).

Na początku br. decyzją władz Litwy klasztor przy ul. Trockiej w Wilnie został zwrócony Zakonowi Braci Mniejszych Konwentualnych (franciszkanów).

Rząd Litwy podjął decyzję o przekazaniu franciszkanom zabudowań klasztornych przy ul. Trakų 9/ Pranciškonų 1.

Franciszkanie na Litwie ogłaszają konkurs na najładniejszą szopkę.