„To taka magia być tu…” – powiedziała marszałek Senatu RP Małgorzata Kidawa-Błońska zauroczona Kaziukami na Warmii i Mazurach. Już po raz 35. byliśmy oczekiwanymi gośćmi w tym regionie.

Kiedy zaczęliśmy organizować w 1985 r. w Lidzbarskim Domu Kultury spotkania kaziukowe w formie koncertu, odbiorcami byli seniorzy, którzy spotykali się w Klubie Seniora.

Na jubileuszowe spotkania do Lidzbarka Warmińskiego, jak co roku, wybiera się spora grupa artystów, mistrzów ludowych, rzemieślników, palmiarek i malarzy z Wileńszczyzny, by wziąć udział w 40. edycji, tego najstarszego w obecnych granicach wydarzenia artystycznego, propagującego i zachowującego od zapomnienia tradycję, kulturę, gwarę i zwyczaje dawnej Wileńszczyzny.

Od 22 sierpnia w Lidzbarku Warmińskim trwa obóz „Polskie tańce ludowe” zorganizowany przez Stowarzyszenie "Wspólnota Polska", a udział w nim biorą dzieci i młodzież ze szkół polskich na Litwie (Niemenczyn). W pierwszych dniach pobytu uczestnicy spotkali się z burmistrzem Lidzbarka Warmińskiego Jackiem Wiśniowskim, poznali uroki Lidzbarka, a także odbyli pierwsze warsztaty polskich tańców ludowych.

„Kaziuk z Wilna dziś wyrusza/ Już mu mało placów, parków/ Po mazurskich ruszył miastach/I rozgościł się w Lidzbarku./ Dumnie Pałac lśni Biskupi/ Wśród potężnych polskich twierdz/ Tu się skarb największy kupi/ Tu się płaci ciepłem serc”…

Tak było w ciągu minionych ponad 30 lat. Poeta wileński Aleksander Śnieżko, który bywał gościem święta Kaziuki-Wilniuki w Lidzbarku Warmińskim, podkreślił rzecz najważniejszą – „tu się płaci ciepłem serc”.

Każdego marca, gdy na Wileńszczyźnie pachnie już przedwiośniem, wspominamy św. Kazimierza. Otwierają się wówczas nasze serca przed słońcem, zabawą, pieśnią, dziarskimi chłopakami i pięknymi dziewczętami. To Kaziuk! Wileński Kaziuk, jarmark stworzony przez lud Ziemi Wileńskiej od wielu wieków dla uczczenia św. Kazimierza Królewicza, patrona Litwy i Polski.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Piątek, 7 czerwca 2024 

    Najświętszego Serca Pana Jezusa, uroczystość

    J 19, 31-37

    Słowa Ewangelii według świętego Jana

    Ponieważ był to dzień przygotowania Paschy, i aby ciała nie wisiały na krzyżach w szabat – był to bowiem uroczysty dzień szabatu – Żydzi poprosili Piłata o połamanie nóg skazańcom i usunięcie ich. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu, a potem drugiemu, którzy byli z Nim ukrzyżowani. Gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że On już nie żyje, nie połamali Mu goleni, natomiast jeden z żołnierzy włócznią przebił Jego bok, z którego zaraz wypłynęła krew i woda. O tym daje świadectwo ten, który to widział, a jego świadectwo jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy uwierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: „Nie będziecie łamać jego kości”. Pismo mówi też w innym miejscu: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24