Roślinę charakteryzuje nie tylko ładny wygląd, ale także wytrzymałość na zmienne warunki atmosferyczne. Do optymalnego rozwoju aster alpejski potrzebuje gleby przepuszczalnej i próchnicznej. Odczyn pH podłoża powinien oscylować pomiędzy obojętnym a zasadowym.
Najokazalej kwitnienie astra alpejskiego następuje w miejscach dobrze oświetlonych i osłoniętych od wiatru, dlatego przy doborze stanowiska należy roślinę ulokować uwzględniając jego światło- i ciepłolubność. Ten gatunek roślin ozdobnych wspaniale zaprezentuje się w ogrodzie skalnym, na słonecznej rabacie czy kompozycji naturalistycznej.
Największą ozdobą astra alpejskiego są jego okazałe korony kwiatów. Wysokość astra alpejskiego sięga do około 40 centymetrów.
W warunkach naturalnych aster alpejski występuje w Azji, Ameryce Północnej oraz na niektórych terenach Europy.
Aster alpejski jest byliną, zimującą w gruncie. Poza tym ma kilka odmian, np.: albus, czyli kultywar o białych kwiatach; trimix - odmiana o kwiatach w trzech kolorach: - białym, różowym i fioletowym; pinkie, odmiana o bardzo gęstej koronie tradycyjnej, fioletowej barwy.
Aster alpejski dobrze znosi i susze okresowe, i niskie temperatury. Jednakże podczas bezśnieżnych i mroźnych zim bylinę warto okryć gałązkami drzew iglastych, a podczas trwającej suszy astry alpejskie należy podlewać jak i inne rośliny ozdobne.
Aster alpejski lubi nawozy alkaliczne, które zapewniają mu obfitsze kwitnienie i wzrost.
Roślinę można rozmnożyć przez podział kłączy, ale najlepiej by one pochodziły od dorodnej, dojrzałej rośliny lub przez wysiew nasion do gruntu.
Aster alpejski nie jest wymagający w uprawie, jedynie młode okazy potrzebują większej opieki podczas pierwszej zimy oraz upalnego lata.