Przeznaczeniem ogłoszenia upadłości jest stworzenie warunków do odbudowy zdolności płatniczej uczciwej osoby fizycznej z zapewnieniem zaspokajania żądań jego kredytodawców i zachowaniem sprawiedliwej równowagi interesów dłużnika i jego kredytodawców. Ustawa Republiki Litewskiej o upadłości osób fizycznych określa pojęcie niewypłacalności osoby fizycznej. Jest to stan osoby fizycznej, w którym nie może on wykonywać swoich zobowiązań dłużniczych, których terminy płatności minęły i których suma przekracza kwotę równą 25 zatwierdzonym przez rząd Republiki Litewskiej minimalnych miesięcznych wynagrodzeń.
Od 1 stycznia 2018 r. minimalne miesięczne wynagrodzenie na Litwie zostało zwiększone do 400 euro, tak więc wysokość wymaganych zobowiązań dłużniczych na drodze do ogłoszenia upadłości osoby fizycznej również odpowiednio wzrosła. Obecnie długi osoby fizycznej wobec kredytodawców powinny przekraczać kwotę 10 000 euro. W ustawie zostało również jasno określone, że zobowiązania dłużnicze wobec kredytodawców powinny być przeterminowane. Sąd odmawia wszczęcia procedury upadłości osoby fizycznej, jeżeli w trakcie rozpatrywania wniosku o wszczęcie procedury upadłości osoby fizycznej ustali, że stan osoby fizycznej nie spełnia wyżej wymienionego pojęcia niezdolności płatniczej osoby fizycznej.
Uwzględniając zawarte w pytaniu faktyczne okoliczności oraz stan finansowy osoby fizycznej (długi nie są przeterminowane, ich kwota nie sięga określonej wysokości) oczywisty jest fakt, że dla takiej osoby fizycznej procedura upadłości nie zostałaby wszczęta, ponieważ zgodnie z określonymi w ustawie kryteriami nie może być ona uważana za niewypłacalną.
"Tygodnik Wileńszczyzny"
