Neįprasta ekspozicija sukėlė įvairių emocijų: vieni bijojo, kiti šlykštėjosi, treti drąsiai laikė didžiulį Madagaskaro tarakoną savo mažutėje rankelėje. Net tie vaikučiai, kurie iš pradžių nedrįso prieiti arčiau, vėliau išdrąsėjo ir net paglostė tą egzotinį sparnuotį. O jie, pasirodo, visai ne baisūs ir ne šlykštūs, kaip mūsiškiai. Sparnai jiems reikalingi tam, kad kitus savo brolius gąsdinti ir karaliaus statusą mūšio lauke laimėti.
O vorai nustebino mus savo išvaizda, spalvomis, charakterio savybėmis. Pasirodo, vienas šviečia tamsoje, kitas pritaiko savo kūno atspalvį prie jį supančios aplinkos, o trečias vadinasi – Rožė. Vaikams labai patiko stebėti šimtakojo ir skorpiono elgesį. Visiems rūpėjo kuo jie minta, kaip miega, ar yra nuodingi. Į visus rūpimus klausimus gavome išsamius atsakymus. Esame labai dėkingi Edgarui ir Giedriui už nuostabiai praleistą laiką šių egzotiškų ir paslaptingų gyvūnų draugijoje.
Direktoriaus pavaduotoja ugdymui
Irena Kivytienė