Samorząd m. Wilna zaprasza mieszkańców do wspólnego wyboru nowych nazw ulic Liudo Giros i Salomejos Nėries w Fabianiszkach. Na nową propozycję można głosować do 5 lipca na stronie www.isrinkvarda.lt.

Choć wileńską dzielnicę Nowa Wilejka zamieszkują w większości Polacy i duży odsetek przedstawicieli innych mniejszości narodowych, Rada m. Wilna postanowiła właśnie w tej części miasta nadać nazwy ulic upamiętniając przodków litewskich.

Po kilku latach sporów sąd ostatecznie uznał, że dwujęzyczne tabliczki z nazwami ulic w Wilnie nie naruszają prawa.

„Apelujemy do władz Miasta Stołecznego Warszawy, aby – przez wzgląd na ojczystą historię, przelaną na ulicach miasta krew w walce o wolną i niepodległą Polskę (…) – nie przywracały symboli zniewolenia” – napisali przedstawiciele IPN do władz samorządowych stolicy.

Jezuici chcą, by część stołecznej ulicy Tatarskiej ( Totorių g.) nazwać ulicą Jezuicką, jednak sprzeciwia się temu Ministerstwo Ochrony Kraju.

Być może już wkrótce w Wilnie pojawią się nowe nazwy ulic, wśród nich Helsińska, Tallińska, Plac Fiński.

Opadły niepotrzebne emocje wywołane decyzją rady samorządu rejonu wileńskiego o nadaniu jednej z ulic gminy Zujuny imienia słynnego polskiego pisarza i reżysera, syna Ziemi Wileńskiej - Tadeusza Konwickiego. Można teraz spokojnie przyjrzeć się tej „burzy w szklance wody”.

Olbrachcice będą miały polskie nazwy ulic. Co więcej, to rozwiązanie będzie dla gminy bardziej korzystne finansowo niż odnowienie czeskich tablic.

Mieszkańcy podwileńskich Zujun złożyli propozycję nadania jednej z ulic na terenie gminy imieniem Tadeusza Konwickiego, polskiego pisarza i reżysera. 

Czy można zmienić nazwę ulicy, na której się mieszka? Czym należy się kierować w wyborze nazwy? Czy mała miejscowość powinna posiadać ulice?

Strona 1 z 2

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24