W przyjętej przez aklamację uchwale posłowie przypomnieli, że l lipca 1569 roku na Sejmie w Lublinie zawarto unię realną pomiędzy Królestwem Polskim i Wielkim Księstwem Litewskim.
"Nadawała ona relacjom polsko-litewskim nowy, doskonalszy kształt i zapoczątkowała okres potęgi i chwały Rzeczypospolitej Obojga Narodów" - podkreślono w uchwale.
Jak zaznaczono, "złożony z Senatu i Izby Poselskiej Sejm, wzmocniony przez przedstawicieli Litwy, przez długie lata stanowił centrum decyzyjne rozległego państwa, przy jednoczesnym zapewnieniu godnej reprezentacji obu narodów".
"Sejm RP nawiązując do świetnej tradycji parlamentaryzmu doby złotego wieku wyraża uznanie dla jego historycznych dokonań i ustanawia dzień l lipca Dniem Sejmu Polskiego" - czytamy w uchwale.
Unia Lubelska została zawarta w Lublinie 1 lipca 1569 r. Połączyła Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie w jedno państwo nazywane potem w historiografii Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Unia przewidywała, że państwo będzie mieć jednego władcę wybieranego wspólnie w wolnej elekcji i wspólny Sejm. Ponadto oba kraje zobowiązały się do wspólnej polityki obronnej i zagranicznej, wspólna też była waluta.
Zachowano odrębne języki urzędowe, skarb i sądownictwo. Oba kraje miały też swoje odrębne wojsko, urzędy centralne oraz tytuły i dostojeństwa, choć z takim samym zakresem kompetencji. O trwałości unii stanowiły m.in. tolerancja narodowościowa i wyznaniowa. Mimo różnych trudności Unia Lubelska przetrwała do XVIII wieku, do uchwalenia Konstytucji 3 maja, która wprowadzała jednolite państwo. Potem nastąpiły rozbiory.
