Na cmentarzu Rossa w Wilnie odbyła się w sobotę główna uroczystość, poświęcona pamięci Powstania Wileńskiego na obchodach 73. rocznicy operacji „Ostra Brama”, przeprowadzonej w ramach ogólnopolskiej akcji „Burza”.

Przybyli członkowie licznych organizacji kombatanckich i stowarzyszeń z Polski, Wileńszczyzny i Białorusi, delegacje weteranów, przedstawiciele władz, młodzież, harcerze, mieszkańcy. Na grobach AK-owców złożono wieńce i zapalono znicze. Odśpiewano hymn. Zabrzmiało też donośne „Cześć i chwała bohaterom” i stanął poczet sztandarowy.

„Stawiliśmy się tutaj, kochani rodacy, żeby pomodlić się, żeby oddać hołd, żeby podkreślić, że my, rodacy znad Wisły, pamiętamy. Pamiętamy o tych, którzy po 25 latach odzyskania niepodległości, ponownie, kiedy naród polski dotknęła tragedia i na przemian okupant sowiecki a potem niemiecki zajął polskie wsie i miasta. Kiedy nie zważając na wiek i funkcje pełnione, czy to inteligencja, czy ludność wiejska (…) oni wszyscy stawili się na apel, żeby wyzwolić Wilno” – powiedział Artur Kondrat, prezes zarządu Stowarzyszenia Łagierników Żołnierzy Armii Krajowej, organizatora obchodów.

„Zachowanie pamięci tych ludzi, którzy oddali swoje życie za naszą wolność, za to, że dzisiaj jesteśmy wolnym narodem i możemy w tym miejscu organizować uroczystości, jest naszym obowiązkiem” – podkreślił Kondrat.

Na uroczystość do Wilna przybyli też przedstawiciele Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, współorganizatora obchodów, Magdalena Merta i Jan Sroka.

„Jest mi niezmiernie miło spotkać się z Państwem w tym świętym polskim miejscu, na cmentarzu Rossie, gdzie pośród grobów wielkich córek i synów polskiego narodu pochowani są także ci, którzy w lipcu 1944 roku gotowi byli złożyć najwyższą ofiarę – ofiarę własnego życia, by wyzwolić swoje ukochane miasto” – przemówiła do zebranych Magdalena Merta. Z podziękowaniem zwróciła się do stowarzyszeń, które podejmują rozmaite inicjatywy w celu zapewnienia pamięci bohaterom. „Życzę Państwu, byście nie ustawali w tej drodze i w tej wspaniałej misji upamiętnienia chwały polskiego oręża na Wileńszczyźnie” – powiedziała.

„Jestem wzruszony, że tak licznie zgromadziliście się na obchodach 73. rocznicy tragedii naszej wileńskiej. Sam dobrze pamiętam, co się działo w ten dzień. Samoloty, czołgi, odstępują Niemcy. O Jezu, co się działo. Wszystko kotłowało się. Straszne były to dni. Walczyliśmy o wspólną naszą Polskę” – wspominał Stanisław Poźniak, prezes Weteranów Polskich na Litwie. Jak podkreślił, Ziemia Wileńska często była najeżdżana przez obce wojska, ale okupantom nigdy nie udawało się złamać ducha jej mieszkańców. „Naród wileński nie daje się złamać” – zaznaczył Poźniak.

„Dzisiaj spytano mnie, co dla mnie znaczy akcja „Burza”, operacja „Ostra Brama”? Był to dla nas przykład, jak mamy walczyć i bronić naszą ojczyznę. I jest przykładem do dziś” – powiedziała pułkownik Weronika Sebastianowicz, prezes Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej na Kresach Wschodnich.

7 lipca 1944 roku rozpoczęła się operacja wojskowa „Ostra Brama” – Armia Krajowa podjęła walkę o wyzwolenie Wilna spod okupacji niemieckiej. Celem boju było samodzielne oswobodzenie Wilna z rąk okupanta niemieckiego przed wkroczeniem tam Armii Czerwonej. Nie zważając na dużą przewagę wroga Polakom udało się wyzwolić znaczną część Wilna. Do 13 lipca Polacy wraz z Rosjanami przegonili Niemców z Wilna. Na Górze Zamkowej żołnierze AK wywiesili biało-czerwoną flagę, jednak już po kilku godzinach została ona zerwana przez żołnierzy radzieckich, którzy wywiesili czerwony sztandar.

W walkach zginęło blisko 500 żołnierzy AK, ponad 1000 z nich zostało rannych. W całej operacji wileńskiej brało udział około 9 tysięcy żołnierzy AK na terenie okręgu wileńskiego i około 6 tysięcy na terenie okręgu nowogródzkiego.

Cztery dni po oswobodzeniu Wilna władze sowieckie podstępnie aresztowały dowódców oddziałów AK, zaczęły rozbrajanie polskich żołnierzy, wielu z nich trafiło do więzień lub zostało wywiezionych na Syberię.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•