W dniu wyznaczonym na konsekrację kościoła w Czarnym Borze, 41 lat temu zmarł bł. Apostoł Bożego Miłosierdzia ksiądz Michał Sopoćko. Był on księdzem archidiecezji wileńskiej, profesorem ówczesnego Uniwersytetu Stefana Batorego, kapelanem wojskowym, spowiednikiem św. Marii Faustyny Kowalskiej. Ksiądz pod postacią stolarza Wacława w latach 1942-1944 ukrywał się przed niemieckimi władzami okupacyjnymi w miejscowości Czarny Bór.
Budowę kościoła w Czarnym Borze rozpoczęto w 1936 r. pod opieką sióstr Urszulanek, ale z powodu wojny i okupacji nie został ukończony i przekształcony w sierociniec, później szpital i przychodnię. Po 1991 roku budynek został poważnie uszkodzony przez pożar. Wierni z w Czarnego Boru i okolicznych osad postanowili przywrócić budynkowi dawną świetność, zebrali więc fundusze i w 2003 r. rozpoczęli prace budowlane.
Błogosławiony Michał Sopoćko
Błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko był kapłanem Kościoła rzymskokatolickiego i profesorem Uniwersytetu Wileńskiego. Spowiednik Św. Siostry Faustyny, ojciec duchowy, był bezpośrednio zaangażowany w tajemnicę objawień Jezusa Miłosiernego. Bóg powierzył mu niezwykle ważną rolę w wypełnianiu misji powierzonej Siostrze Faustynie. Poświęcił tej działalności prawie całe życie.
Jako ojciec duchowy Wileńskiego Seminarium Duchownego umiał wsłuchać się w potrzeby ludzi, a przede wszystkim rozpoznawać wolę Bożą. Prowadził także zajęcia z historii filozofii dla duchowieństwa oraz pedagogiki, homiletyki i katechezy dla studentów Wydziału Teologii Pastoralnej Uniwersytetu Stefana Batorego. Był spowiednikiem w zgromadzeniach wielu mnichów i mniszek.
Zaledwie trzy lata po śmierci s. Faustyny przyjął prywatne śluby czystości oraz przysięgi ubóstwa i posłuszeństwa Jadwigi Osińskiej, która uczestniczyła w ofiarowanych przez jego samego nabożeństwach miłosierdzia Bożego, konferencjach, rekolekcjach. To był fundament Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego.
***
„Zapraszamy do zapoznania się z niematerialnym dziedzictwem kulturowym projektu unijnego „Odkryj na nowo korzenie regionów”, który obejmuje tradycje, tradycyjne rzemiosło, umiejętności, folklor, pielęgnowanie i zachowanie w rejonie wileńskim i Rakiszkach” – zachęca Samorząd Rejonu Wileńskiego.
Projekt „Odkryjmy na nowo korzenie regionów” jest realizowany w ramach programu współpracy transgranicznej Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa 2014-2020 Łotwa-Litwa-Białoruś – promocja kultury lokalnej i zachowanie dziedzictwa historycznego. Projekt jest finansowany przez Unię Europejską: całkowita wartość projektu wynosi 1 031 590 euro.
Celem projektu jest promocja i rozwój niematerialnego dziedzictwa kulturowego i historii lokalnej poprzez poprawę zrównoważonej konkurencyjności turystyki kulturowej, zachowanie i rozwój wiedzy i umiejętności w zakresie niematerialnego dziedzictwa kulturowego i historii lokalnej, wzmocnienie historycznych więzi między Litwą, Łotwą i Białorusią; promowanie kreatywnego wykorzystania lokalnego dziedzictwa kulturowego i unikalnych tradycji; poprawa warunków dla kreatywnego sektora przemysłowego.
Na podst. vrsa.lt
