Wielka Środa w liturgii chrześcijańskiej czwarty dzień Wielkiego Tygodnia. W kościołach czytany jest fragment Ewangelii św. Mateusza o zdradzie Judasza, jednego z uczniów Jezusa (Mt 26, 14-25). Judasz wydał Jezusa w ręce arcykapłanów za 30 srebrników.
Wielka Środa jest więc ostrzeżeniem, że każdy z nas może zdradzić Boga jak Judasz lub zaprzeć się Go tak jak Piotr.
Tego dnia pierwsze czytanie przekazuje proroctwo proroka Izajasza o cierpiącym słudze Boga (Iz 50, 4-9a), zapowiadając mękę i śmierć Chrystusa.
Wielka Środa jest przygotowaniem do Triduum Paschalnego – trzech ostatnich dni Wielkiego Tygodnia.
Kiedyś w Wielką Środę w kościołach odbywała się tak zwana ciemna jutrznia, czyli głośne odmawianie brewiarza. Nabożeństwo było odprawiane wcześnie rano. Po każdym odśpiewanym psalmie gaszono jedną z kościelnych świec, co symbolizowało ciemności, które nastały po męczeńskiej śmierci Chrystusa.
