Michał Sopoćko urodził się w 1 listopada w Juszewszczyźnie (obecna Białoruś). Po ukończeniu szkoły wstąpił do Seminarium Duchownego w Wilnie. Święcenia kapłańskie otrzymał w roku 1914. Służbę kapłańską pełnił w Taboryszkach, potem jako kapelan Wojska Polskiego w Warszawie i Wilnie. Pełnił obowiązki ojca duchownego w Seminarium Duchownym w Wilnie. Najdłużej pracował jako profesor teologii pastoralnej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w Wyższym Seminarium Duchownym w Białymstoku.
Ks. Michał Sopoćko był spowiednikiem i kierownikiem duchowym siostry Faustyny, a po jej śmierci przyczynił się do propagowania kultu Miłosierdzia Bożego. Był nie tylko jego głosicielem, ale również dał podstawy teologiczne tego kultu.
To ks. Sopoćko zlecił malowanie obrazu Jezusa Miłosiernego na początku 1934 r. wileńskiemu artyście malarzowi prof. Eugeniuszowi Kazimirowskiemu według objawień św. Faustynie.
W czasie wojny ksiądz Michał Sopoćko pomagał w ratowaniu Żydów, czym naraził się Niemcom. W latach 1942-1944 ksiądz ukrywał się w podwileńskim Czarnym Borze.
Zmarł 15 lutego 1975 r. w Białymstoku i pogrzebany został na cmentarzu parafii Wniebowzięcia NMP w Białymstoku. Jego szczątki spoczywają obecnie w kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Białymstoku.
28 września 2008 roku Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Białymstoku odbyła się uroczysta beatyfikacja ks. Sopoćki. W uroczystości wziął udział, między innymi, prezydent Lech Kaczyński.
Dokładnie przed dwoma laty – 15 lutego 2016 roku – w Czarnym Borze poświęcono pierwszy na świecie kościół pw. bł. Michała Sopoćki. Ten błogosławiony jest też patronem wileńskiego hospicjum – jedynego na Litwie.
