Wielki Post dla Amerykanów

2017-03-04, 10:13
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Wielki Post dla Amerykanów © AFP / Scanpix (fot. SCOTT OLSON)

W Stanach Zjednoczonych nie słabnie zainteresowanie Wielkim Postem i praktykami pokutnymi. Środa Popielcowa, na przykład, jest trzecim w roku dniem najwyższej frekwencji wiernych w kościele, zaraz po Bożym Narodzeniu i Wielkanocy. Rokrocznie ok. 45 procent dorosłych katolików udaje się tam do świątyń na posypanie głowy popiołem. Ta wysoka liczba, jak wynika z badań, jest wyrazem potrzeby nawrócenia i pamiętania o swojej przemijalności.

Wielki Post jest postrzegany przez większość Amerykanów jako okres 40 dni większej niż normalnie dyscypliny wewnętrznej, wyrażanej głównie w robieniu postanowień wielkopostnych. Do najczęściej odmawianych sobie rzeczy, jak twierdzą użytkownicy twittera, należy powstrzymywanie się od chodzenia do restauracji typu fast food i korzystania z mediów społecznościowych.

Jednak, kiedy przyjrzeć się wielkopostnym programom duszpasterskim parafii, można zobaczyć, że koncentrują się one na przygotowaniu wiernych do lepszego przeżycia tajemnicy paschalnej. Służy temu wyższa liczba różnorodnych nabożeństw, w tym Drogi Krzyżowej, stwarzanie częstszych okazji do spowiedzi, organizowanie rekolekcji czy misji parafialnych. Wiele parafii prowadzi w tym czasie różnorodne akcje dobroczynne, takie jak zbiórki żywności czy odzieży dla bezdomnych. Popularną akcją jest tzw. fish fry, czyli przygotowywanie przez wolontariuszy parafialnych i sprzedawanie obiadów, w których głównym daniem jest smażona ryba. Dochody z tych akcji przeznacza się na cele dobroczynne.

Wielki Post jest dla Amerykanów, jak wynika z badań, czymś w rodzaju nowego roku, czyli czasem rozpoczęcia czegoś na nowo; czegoś, co zdecydowanie powinno być zrobione.

Radio Watykańskie

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24