Jezus, przemierzając ziemskie ścieżki, głosił ludziom Dobrą Nowinę o Zbawieniu. A przez śmierć i zmartwychwstanie otworzył dla ludzi Niebo, pokonał śmierć – ludzkość została wybawiona z niewoli grzechu i szatana. Dlatego Wielkanoc jest najważniejszym i najstarszym świętem obchodzonym w Kościele.
Niektórych może dziwić, dlaczego każdego roku przypada w inny dzień, nie tak jak Boże Narodzenie – zawsze w tym samym dniu. Początkowo apostołowie czcili to święto wtedy, kiedy Żydzi obchodzą swoją Paschę, na pamiątkę wybawienia z niewoli egipskiej. W tym samym czasie przypadła śmierć Pana Jezusa i Jego zmartwychwstanie. Żydzi obchodzili Paschę 14 dnia miesiąca Nisan. Był to miesiąc – 30 dni – od nowiu marca do nowiu kwietnia.
Od II wieku – jako, że Pan Jezus zmartwychwstał w niedzielę – chrześcijanie zaczęli obchodzić Wielkanoc w pierwszą niedzielę po pełni wiosennej. Tę zasadę także uchwalił sobór w Nicei, w 325 r., dodając, że „za pełnię wiosenną uważa się tę, która wypada po zrównaniu dnia z nocą", czyli po 21 marca. Dlatego Wielkanoc zawsze obchodzimy między 22 marca a 25 kwietnia. W tym roku świętujemy 27 marca.
Mszę św., sprawowaną o świcie w Niedzielę Zmartwychwstania, nazywamy Rezurekcją. Nazwa ta pochodzi od łacińskiego słowa resurrectio, co oznacza zmartwychwstanie. Jak już wspomniałem, rozpoczyna się ona uroczystą procesją rezurekcyjną, która wyrusza z Grobu Pańskiego. Na czele procesji niesiony jest krzyż, figura Jezusa Zmartwychwstałego i zapalony paschał. Kapłan niesie monstrancję z Najświętszym Sakramentem. Według starej tradycji procesja okrąża kościół trzy razy. Kiedyś przy kościołach znajdowały się cmentarze, więc tą procesją głoszono nie tylko żywym, ale i zmarłym, Dobrą Nowinę o Zmartwychwstaniu.
Charakterystyczne symbole uroczystości Wielkiej Nocy, to paschał, figura Zmartwychwstałego Chrystusa, krzyż z zawieszoną czerwoną stułą, a także baranek wielkanocny.
Paschał – jest to świeca wielkanocna symbolizująca Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego. W Ewangelii wg św. Jana możemy przeczytać słowa Jezusa: „Ja jestem światłością świata" (J 8, 12).
Figura Zmartwychwstałego Chrystusa z chorągwią w ręce – jest symbolem chwały Bożej i zwycięstwa nad śmiercią.
Krzyż z zawieszoną czerwoną stułą – symbolizuje Chrystusa Kapłana, który złożył siebie w ofierze za grzechy całego świata.
Baranek wielkanocny – to symbol baranka paschalnego, którego Żydzi składali w ofierze przed wyjściem z niewoli egipskiej, a który był zapowiedzią Jezusa Zbawiciela. Św. Jan Chrzciciel mówił o Chrystusie: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata" (J 1, 29). Także św. Jan Apostoł w Apokalipsie w wielu miejscach pisze o Chrystusie jako Baranku.
Zgodnie z dawnym zwyczajem, ludzie w czasie wielkanocnym witali się słowami: „Chrystus zmartwychwstał! Alleluja" i odpowiadali: „Prawdziwie zmartwychwstał! Alleluja!". Zachęcam, aby tę piękną tradycję zachowywać, i jeśli ktoś tego nie praktykuje, od tego roku zacząć.
Z okazji Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, życzę wszystkim wiary i zaufania Jezusowi Chrystusowi Zmartwychwstałemu. Chrystus Zmartwychwstał! Alleluja!
Ks. Marek Gładki
Tygodnik Wileńszczyzny
