Mszę św. pod przewodnictwem metropolity celebrowali: sufragan wileńskiej archidiecezji bp. Arūnas Poniškaitis, dziekan dekanatu wileńskiego i administrator Katedry Wileńskiej ks. Virginijus Česnulevičius, dziekan trockiego dekanatu ks. Jonas Varaneckas, dziekan dekanatu nowowilejskiego ks. prałat Wojciech Górlicki, dziekan dekanatu kalwaryjskiego ks. Ruslan Wilkiel. Przybyło także wielu kapłanów wileńskiej archidiecezji, w tym księża posługujący tutaj przed laty: ks. Henryk Naumowicz, ks. Valentinas Šiuša, ks. Józef Narkun, ks. Raimundas Macidulskas. Na uroczystość przybyły również siostry ze Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego.

„Błogosławiony ksiądz Sopoćko właśnie tutaj, w Czarnym Borze, zgłębiał przesłanie Bożego Miłosierdzia, by potem dzielić się nim z innymi. Także i wy, mieszkańcy Czarnego Boru i okolic, stańcie się głosicielami przesłania o Bożym Miłosierdziu, pocieszając swoich bliźnich znajdujących się w biedzie oraz świadcząc przykładem swojego życia o Bożym Miłosierdziu" – powiedział w homilii metropolita wileńskiej archidiecezji ks. abp Gintaras Grušas podczas uroczystości konsekracji kościoła pw. bł. Michała Sopoćki w podwileńskim Czarnym Borze.

Na konsekrację kościół w Czarnym Borze czekał 80 lat. Jego budowę kościoła w tej miejscowości rozpoczęły siostry urszulanki, które prowadziły tutaj działalność oświatowo-wychowawczą wśród dzieci i młodzieży. Budowa świątyni nie została skończona z powodu wojny i okupacji. Po wojnie budynek znacjonalizowano, działał tu dom dziecka, szpital, przychodnia. Gmach poważnie ucierpiał podczas pożaru w 1991 roku. W 2003 roku rozpoczęły się prace odbudowy.

„Wspólnota Czarnego Boru w jedności pracowała, aby budowa kościoła została zakończona. Cieszy to, że fizyczna budowa kościoła była okazją do budowy duchowej świątyni. Dlatego zorganizowaliśmy duchowe przygotowania do konsekracji, które, jak i Msze św. w kościele, odbywały się w językach litewskim i polskim" – w rozmowie z L24 powiedział rektor ks. Jerzy Witkowski. Przypomniał przy tym, że Czarny Bór swój kościół zawdzięcza kilku osobom: przede wszystkim Bogu, potem siostrom urszulankom, które jeszcze przed wojną rozpoczęły jego budowę. Niestety wojna i dzieje powojenne Wileńszczyzny pokrzyżowały na kilka dziesięcioleci ich plany. W latach 90. o zwrot kościoła dla wiernych i dostosowanie go do potrzeb modlitewnych wystarał się ówczesny proboszcz ks. Józef Narkun i starosta gminy Tadeusz Aszkielaniec, zaś pierwszym kapłanem, który w latach niepodległej Litwy dotarł z nabożeństwami do Czarnego Boru, był ks. Henryk Naumowicz.

Uroczystość konsekracji zgromadziła liczne grono wiernych. Wśród gości obecny był m.in. konsul generalny RP Stanisław Cygnarowski, przewodniczący AWPL, europoseł Waldemar Tomaszewski, wicemarszałek Sejmu RL Jarosław Narkiewicz. Samorząd rejonu wileńskiego, który dołożył wielu starań, aby wierni Czarnego Boru mieli swoją świątynie, reprezentowała Mer Maria Rekść, wicemer Czesław Olszewski, radni, dyrektor administracji Lucyna Kotłowska.

– Cieszę się, że miejscowość rejonu wileńskiego jest „wpisana" w obchody Jubileuszu Miłosierdzia, że uczestniczymy w historycznym wydarzeniu. Konsekracja kościoła i poświęcenie go patronatowi bł. Michała Sopoćki powinno nas zmotywować, abyśmy się starali zgłębiać przesłanie życia błogosławionego – dzieliła się swoimi spostrzeżeniami Maria Rekść, mer rejonu wileńskiego. Podkreśliła przy tym wielkie zaangażowanie na rzecz Domu Bożego miejscowej wspólnoty wiernych, którzy nie szczędzili starań i w odbudowie kościoła, i w jego utrzymaniu, i w trosce o to, aby dokończyć rozpoczęte przez siostry urszulanki dzieło.

***

Błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko był spowiednikiem i kierownikiem duchowym siostry Faustyny, po jej śmierci przyczynił się do propagowania kultu Miłosierdzia Bożego. To on zlecił malowanie obrazu Jezusa Miłosiernego na początku 1934 r. wileńskiemu artyście malarzowi prof. Eugeniuszowi Kazimirowskiemu według objawień św. Faustynie. W latach 1942-1944 ksiądz ukrywał się w Czarnym Borze od hitlerowców.

Teresa Worobiej

• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
• © fot. Teresa Worobiej © fot. Teresa Worobiej
•