„Jesteśmy bardzo szczęśliwi, że po ponad 30 latach piękna ikona „Trzy Marie u grobu” właśnie dziś, w Wielki Piątek, ostatecznie wróciła do macierzystego Muzeum. Na odnalezienie czeka jeszcze 27 ikon ze zbioru skradzionego w grudniu 1990 roku. Zapewniam Państwa, że Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego dołoży wszelkich starań, aby je odnaleźć i odzyskać” – napisał wiceminister kultury, generalny konserwator zabytków dr Jarosław Sellin w liście odczytanym podczas przekazania odzyskanego obrazu do zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie.

Zabytkowa ikona z przedstawieniem „Trzech Marii u grobu” skradziona ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie wraca po ponad 30 latach do Polski. To druga ikona odzyskana dzięki współpracy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ze stroną niemiecką.

W archiwum w Warszawie znaleziono cyfrową kopię obrazu Matki Bożej Wileńskiej. Był on namalowany akwarelą, co utrudniało wyrazistemu odczytaniu rysy twarzy Maryi i Dzieciątka Jezus. Niełatwo było również zidentyfikować, która kopia obrazu jest najbliższa do oryginału, dlatego symbolem rozpoznawczym tego obrazu jest prawa stopa Dzieciątka Jezus.

Po ponad 30 latach do zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie powróciła zabytkowa ikona z przedstawieniem Archanioła Michała. To pierwszy zwrot skradzionego dzieła sztuki na podstawie przepisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady, przy którym wykorzystano system informacji o rynku wewnętrznym Unii Europejskiej, tzw. system IMI. Zwrot był możliwy dzięki współpracy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Muzeum Warmii i Mazur ze stroną niemiecką.

Dzięki współpracy Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu ze stroną niemiecką zabytkowa ikona z przedstawieniem Michała Archanioła, skradziona ponad 30 lat temu ze zbiorów Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, wróciła do Polski. To pierwszy zwrot skradzionego dzieła sztuki na podstawie przepisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady, przy którym wykorzystano system informacji o rynku wewnętrznym Unii Europejskiej.

– Spotykamy się tutaj, żeby nie tyle spojrzeć w historię i przeszłość, ile dostrzec coś, co jest poza czasem: w wieczność (…). Na ikonach są przedstawione konkretne osoby, święci, którzy byli patronami członków konkretnej rodziny. Nie widzimy ich na co dzień, ale są oni w wieczności. (…) Dlatego przez te ikony zbliżamy się nie tylko do historii, ale do rzeczy, które podtrzymują nasze życie, docieramy do źródła życia, do samego Boga – mówił sufragan archidiecezji wileńskiej bp Arūnas Poniškaitis podczas otwarcia wystawy „Ikony fasady kaplicy św. Barbary w Markuciach”.

Sześć wizerunków Jezusa… Na pierwszy rzut oka – jednakowe, lecz – po dokładniejszym obejrzeniu – każdy czymś się odróżnia: inny odcień farby, inny wyraz twarzy, inne spojrzenie. Sześć ikon powstało podczas zajęć z ikonoterapii, które były zorganizowane przez Centrum Kultury i Duchowości mieszczące się w klasztorze franciszkańskim. Patrząc na obrazy nie chce się wierzyć, że nie są to dzieła zawodowców, a niektóre autorki pędzel ostatni raz trzymały w ręku przed kilkudziesięciu laty…

Z prawosławnej cerkwi w Poniewieżu złodzieje wynieśli ikonę.

We wtorek Prezydent RP Andrzej Duda otrzymał od Jego Świątobliwości Bartłomieja I Arcybiskupa Konstantynopola – Nowego Rzymu i Patriarchy Ekumenicznego ikonę św. Andrzeja Apostoła, napisaną przez mnichów prawosławnych na świętej Górze Athos w Monasterze Xenofontos.

Na prośbę papieża Franciszka ikona z Polski "Brama Miłosierdzia" jest obecna podczas wtorkowego otwarcia Jubileuszowego Roku Miłosierdzia w Watykanie. Formalności związane z wywozem z kraju cennego obrazu udało się w rekordowym czasie załatwić m.in. dzięki staraniom Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24