193. rocznica bitwy pod Olszynką Grochowską

2024-02-25, 17:19
Oceń ten artykuł
(0 głosów)
Olszynka Grochowska Olszynka Grochowska Fot. gov.pl

Przypada dziś 193. rocznica bitwy pod Olszynką Grochowską. Była to jedna z największych i najkrwawszych bitew powstania listopadowego. Przez historyków jest nazywana „polskimi Termopilami”.

Obchodzimy dziś 193. rocznicę jednej z największych i najkrwawszych bitew powstania listopadowego, stoczonej pod Olszynką Grochowską, nazywanej „polskimi Termopilami”. Uroczystości rocznicowe rozpoczeły się Mszą św. w kościele pw. Najczystszego Serca Maryi na warszawskiej dzielnicy Praga-Południe. Eucharystii przewodniczył ks. bp Romuald Kamiński, biskup diecezji warszawsko-praskiej.

Następnie zebrani przeszli przed powstańczą mogiłę w Olszynce Grochowskiej. Szczegóły uroczystości przybliżył prezes Komitetu Katyńskiego, Andrzej Melak.

Będzie tam odmówiona modlitwa, będą przemówienia, będzie apel pamięci, będzie salwa honorowa, będą składane kwiaty. Udział w tej uroczystości weźmie także orkiestra wojskowa, która uświetni obchody. Na zakończenie uroczystości będzie rozdawana grochówka wojskowa z kotłów, którą ugotowało Wojsko Polskie – mówił Andrzej Melak.

Powstanie listopadowe, czyli polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu rozpoczęło się w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku. W bitwie pod Olszynką Grochowską w lutym 1831 r. zginęło ponad siedem tys. polskich żołnierzy i ponad 10 tys. Rosjan. Choć walka nie przyniosła rozstrzygnięcia, to znacznie opóźniła rosyjski szturm na Warszawę.

RIRM

Dodaj komentarz

radiowilnowhite

EWANGELIA NA CO DZIEŃ

  • Poniedziałek, 23 grudnia 2024 

    Łk 1, 57-66

    Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

    Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy sąsiedzi i krewni dowiedzieli się, że Pan okazał jej wielkie miłosierdzie, cieszyli się razem z nią. Przyszli ósmego dnia, aby obrzezać chłopca i nadać mu imię jego ojca Zachariasza. Lecz jego matka powiedziała: „Nic podobnego! Będzie miał na imię Jan”. Oni przekonywali ją: „Przecież nie ma nikogo w twojej rodzinie, kto by miał takie imię”. Za pomocą znaków pytali więc jego ojca, jak chce go nazwać. A on poprosił o tabliczkę i napisał: „Na imię mu Jan”. Wtedy zdumieli się wszyscy. I natychmiast otworzyły się jego usta, odzyskał mowę i wielbił Boga. Lęk padł na wszystkich ich sąsiadów. Po całej górskiej krainie Judei opowiadano o tym wszystkim, co się wydarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, zastanawiali się i pytali: „Kimże będzie ten chłopiec?”. Bo rzeczywiście ręka Pana była z nim.

    Czytaj dalej...
 

 

Miejsce na Twoją reklamę
300x250px
Lietuva 24Litwa 24Литва 24Lithuania 24